ბადრიჯანი: განსხვავება გადახედვებს შორის

'''ბადრიჯანი''' ({{lang-la|Solanum melongena}}) — [[მრავალწლოვანი მცენარეები|მრავალწლოვანი მცენარე]] [[ძაღლყურძენასებრნი|ძაღლყურძენასებრთა]] ოჯახისა[[ოჯახი (ბიოლოგია)|ოჯახი]]სა. სითბოსა (20-30 °C) და ტენის მოყვარული კულტურა.

[[ნაყოფი (მცენარე)|ნაყოფი]] შეიცავს (%-ობით): 7,1-11 მშრალ ნივთიერებას, 2,7 - 4 შაქარს, 0,6-1,4 ცილას, 0,1-0,4 ცხიმს, აგრეთვე კალციუმის[[კალციუმი]]ს, ფოსფორის[[ფოსფორი]]ს, [[რკინა|რკინისა]] და სხვა მარილებს. ბადრიჯანს იყენებენ საკონსერვო წარმოებასა და კულინარიაში. გავრცელებული ჯიშები: დელიკატესი 163, დონური 14, გრძელი იისფერი 239, სიმფეროპოლური 105, საკონსერვო 10 და სხვა.

მოსავლიანობა 1530 ტ/ჰა. სუბტროპიკულ და ზომიერი ჰავის ქვეყნებში ბადრიჯანი მოჰყავთ როგორც ერთწლოვანი კულტურა ჩითილის გამოყვანის მეთოდით. [[ჯავახიშვილი, ივანე|ივ. ჯავახიშვილისჯავახიშვილი]]ს ცნობით, საქართველოში[[საქართველო]]ში ბადრიჯანი ცნობილი ყოფილა XII საუკუნემდე. ხალხური სელექციით შექმნილია ადგილობრივი ჯიშები. რესპუბლიკაში დარაიონებული ჯიშებია: გარდაბნული, ბულგარული 014, შავგვრემანი. ბადრიჯნის მავნებლებია: [[მინდვრის ბაღლინჯო]], [[მახრასებრნი]] და სხვა. დაავადებანი: [[მშრალი სიდამპლე]], [[ფილტოფთორა]], ჭკნობა.