ტრისტან და იზოლდა (ოპერა): განსხვავება გადახედვებს შორის

ავტობიოგრაფიის ''ჩემი ცხოვრება (Mein Leben)'' მიხედვით, ვაგნერმა ტრისტანის ლეგენდის დრამატიზება თავისი მეგობრის, კარლ რიტერის მცდელობის შემდეგ გადაწყვიტა:

 

 

ამ გავლენას დაემატა ვაგნერის მიერ არტურ შოპენჰაუერის ფილოსოფიის აღმოჩენა 1854 წლის ოქტომბერში, რამაც კომპოზიტორი მიიყვანა სერიოზულ განწყობამდე, რომელიც ამაღლებულ გამოხატვას ეძებდა. სწორედ ასეთი განწყობის შედეგი იყო ''ტრისტანის და იზოლდას'' კონცეფცია.<ref>Wagner 1911, vol. 2, p. 617. [https://books.google.com/books?id=2OUsAAAAYAAJ&vq=%22It%20was%20some%20such%20mood%20that%20inspired%20the%20conception%20of%20a%20Tristan%20und%20Isolde.%22&pg=PA617#v=onepage&f=false View2] at [[Google Books]].</ref>

 

ვაგნერი შოპენჰაუერით და ''ტრისტანით'' თავისი გატაცების შესახებ სწერს [[ფერენც ლისტი|ფრანც ლისტს]] (16 დეკემბერი, 1854):

 

[[File:Mathilde Wesendonck by Karl Ferdinand Sohn, 1850.jpg|left|thumb|მატილდა ვეზენდოკის პორტრეტი. კარლ ფერდინანდ ზონი, 1850|alt=]]