პეტრე კობახიძე: განსხვავება გადახედვებს შორის

[[1924]] წელს დაამთავრა [[ ფაღავას სტუდია|აკაკი ფაღავას სტუდია]] და ნიჭიერი ახალგაზრდა ჩარიცხეს [[რუსთაველის სახელობის თეატრი|რუსთაველის სახელობის თეატრში]], რომელსაც [[კოტე მარჯანიშვილი]] ხელმძღვანელობდა. შემდეგ დიდმა რეჟისორმა თავის მიერ შექმნილ თეატრში მიიწვია და სიცოცხლის ბოლომდე ამ თეატრის წამყვანი მსახიობი იყო.

პიერ კობახიძე ნაყოფიერად მუშაობდა [[საქართველოს რადიო]]ში —. იყო პირველი სპორტული კომენტატორი; ძველი რადიოჩანაწერებიდან დღესაც თანამედროვედ ჟღერს მის მიერ შექმნილი როლები, ქართველ პოეტთა ნაწარმოებების მისეული, პიერისეული, განუმეორებელი შესრულება. პოეზიის სიყვარული მსახიობს ბავშვობიდან დაჰყვა. ქართულ პერიოდიკაში მრავლადაა გაფანტული მისი ლექსები ''პეტრე ხეთელის'' ფსევდონიმით. ხელოვანმა რეჟისურაშიც სცადა ძალა: დადგა გ. ქელბაქიანის „შესაფერი ჯილდო“, კ. კალაძის „ლალი“, მ. ჯაფარიძის „ბეღურა“ და სხვა. დაჯილდოვებული იყო ორი [[შრომის წითელი დროშის ორდენი]]თ, „საპატიო„[[საპატიო ნიშნის“ნიშნის ორდენი|საპატიო ნიშნის]]“ ორდენით და მედლებით.