ღრმა ზღვის ღარი: განსხვავება გადახედვებს შორის

ფხვიერი დანალექი საფრის სიმძლავრე ფერდობებზე უმნიშვნელოა, ხოლო ფსკერზე აღწევს 2-3 კმ-ს. ღრმა ზღვის ღარის განივი პროფილი V-სებრი ფორმისაა, ფერდობები ციცაბოა, საშუალოდ 5°, რღვევებთან თანხვედრის ადგილებში საფეხურებისებრი, ციცაბო. უღრმეს ადგილებში გადის ბრტყელი აკუმულაციური ფსკერის ვიწრო (5-20 კმ) ხაზი. ღრმა ზღვის ღარის ჩაზნექილობის კომპენსაციის ხარისხი სხვადასხვაა და დამოკიდებულია ადგილობრივ ფიზიკურ-გეოგრაფიულ პირობებზე. ჩვეულებრივ ესაა მკვეთრად არაკომპენსირებული როფები, რომლებსაც მკვლევართა უმრავლესობა თანამედროვე [[გეოსინკლინი|გეოსინკლინებს]] მიაკუთვნებს.

ღრმა ზღვის ღარის ფერდობები მიქცეულია [[კუნძულთა რკალებისკენრკალები]]სკენ, ახასიათებს განსაკუთრებული სეისმური აქტივობა, ამსთანამასთან, ზედაპირთან ახლოს მყოფი [[მიწისძვრა|მიწისძვრის კერები]] დაჯგუფებულია ვერტიკალურად ორიენტირებულ ზონაში. ანომალიური [[გრავიტაცია|გრავიტაციული ველის]] ექსტრემუმები ან თანხვდება ღარის ღერძს, ან (ხშირად) არის გადაადგილებული მასთან მიმართებაში [[კუნძულთა რკალებისრკალები]]ს მხარეს. ღრმა ზღვის ღარის ქვეშ არსებული დედამიწის ქერქის აგებულება რთულია.

კურილ-კმჩატკისა და სხვა ღრმა ზღვის ღარების კვლევამ უცვენაუჩვენა, რომ მათ ქვეშ დაგებულია სუბკონტინენტური (კუნძულთა რკალისრკალების მხარისაკენმხარისკენ) და ოკეანური (ოკეანის მხარისაკენმხარისკენ) ტიპის ქერქები. ღრმა ზღვის ღარის ღერძის ქვეშ მყოფი მძლავრი ბაზალტური ფენა აღწევს 10 კმ-ს. ღრმა ზღვის ღარის ქვედებულის ასაკი პირობითად შეიძლება მიეკუთვნოს ცარცულს ან პალეოგენურს. ღარების ფსკერული ფაუნა უძველესია, რომელსაც ენდემიზმის მაღალი ხარისხი ახასიათებს. ღრმა ზღვის ღარისმათი ტექტონიკური აქტივობა მკვეთრად გამოიხატებოდა მთელი გვიანდელი კაინოზოურის განმავლობაში და ინახებანარჩუნდება დღევანდელ დრომდედღემდე.