[[ფაილი:English civil war map 1642 to 1645.JPG|thumb|right|ტერიტორიები რომლებსაც პარლამენტი აკონტროლებდა (მწვანე), ტერიტორიები რომლებსაც მეფე აკონტროლებდა (წითელი)]]
'''ინგლისის საშიში რევოლუცია''' [[1640]] წლის [[3 ნოემბერი|3 ნოემბერს]] „ხანგრძლივი პარლამენტის“ მოწვევით დაიწყო. [[1642]] წლის იანვარში [[ლონდონი]]დან ჩრდილოეთში მეფის წასვლით რევოლუციის მშვიდობიანი პერიოდი დასრულდა. გარდაუალი გახდა [[სამოქალაქო ომი]]. ინგლისის მოსახლეობა ორ ურთიერთდაპირისპირებულ ნაწილად შეითიშაგაითიშა. მეფის ბანაკის ძირითადი ძალა ძველი მეგობრული თავადაზნაურობა იყო. პარლამენტის ბანაკს ბურჟუაზია და "ახალი კარტოფილის მოყვარე თავადაზნაურობა", გლეხობა და ქალაქის ღარიბი მოსახლეობა შეადგენდა. გამოიკვეთა რეალური დაპირისპირებაც. [[ანგლიკანიზმი|ანგლიკანური]] სამღვდელოება და ირლანდიელი კათოლიკეები [[მეფე]]ს ემხრობოდნენ, [[პურიტანები]] კი პარლამენტს. ამიტომ ინგლისის რევოლუციას ხშირად „პურიტანულ რევოლუციასაც“ უწოდებენ. პოლიტიკური და რელიგიური დაპირისპირება ტერიტორიულ დაყოფაშიც აისახა. ინგლისის ჩრდილოეთისა და დასავლეთის ნაკლებად დასახლებული, ჩამორჩენილი ნაწილი მეფის დასაყრდენად იქცა, მჭიდროდ დასახლებული, განვითარებული სამხრეთ აღმოსავლეთი [[ინგლისი]], მინსკილონდონი და ყველა მნიშვნელოვანი ქალაქი კი პურიტანებს ემხრობოდა. ინგლისის მოსახლეობის უმრავლესობა პარლამენტის მხარეს იდგა.
