'''აღბუღა II''', ''ჯაყელი'' (გ. [[1451]]), — სამცხის [[ათაბაგი]] [[1444]]-[[1451]] წლებში, [[ივანე II (სამცხის ათაბაგი)|ივანე ათაბაგ-ამირსპასალარის]] ძე. მამის გარდაცვალების შემდეგ აღბუღას ათაბაგობა უბოძა [[მეფე]] [[ვახტანგ IV|ვახტანგ IV-მ]] ([[1143]]-[[1446]]). აღბუღა II-ს [[1447]] მისმა ძმამ ყვარყვარემ ათაბაგობა წაართვა. ლტოლვილია აღბუღა II ქართლის მეფე [[გიორგი VIII|გიორგი VIII-ს]] შეეხიზნა. გიორგიმ ყვარყვარეს წინააღმდეგ ილაშქრა და აღბუღა II-ს ათაბაგობა დაუბრუნა. აღბუღა II-ის მმართველობა გამოირჩეოდა ცენტრალური ხელისუფლებისადმი ლოიალური დამოკიდებულებით, რაც გამოწვეული იყო სამთავროში მეფის დასაყრდენი ძალების სიძლიერით.
