მარტინი (არაგონი): განსხვავება გადახედვებს შორის

[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
clean up, replaced: გაანთავისუფლა → გაათავისუფლა using AWB
ხაზი 64:
|ხელმოწერა =
}}
'''მარტინი''' ({{lang-es|Martín I de Aragón}}; დ. [[29 ივლისი]], [[1356]] — გ. [[31 მაისი]], [[1410]]) — [[არაგონის სამეფო|არაგონის]], [[სიცილიის სამეფო|სიცილიისა]] და [[სარდინიის სამეფო|სარდინიის]] მეფე. იგი იყო უკანასკნელი შთამომავალი [[ვიფრედ (ბარსელონის გრაფი)|ვიფრედ I-ის]], ლეგიტიმური მამრობითი ხაზით და მისი სიკვდილის შემდეგ ბარსელონის დინასტია მოისპო.
 
== ბიოგრაფია ==
ხაზი 75:
[[1398]] და [[1399]] წლებში მარტინმა გაილაშქრა [[მავრები]]ს წინააღმდეგ ჩრდილოეთ აფრიკაში.
 
[[ხაიმე II (არაგონი)|ხაიმე II-ის]] მმართველობის დროიდან არაგონმა სცადა სარდინიის და თანდათან მთელი კუნძულის დაპყრობა. მაგრამ 1380 წელს პედრო IV-ეს (მარტინის მამის) მმართველობის პერიოდში, დამოუკიდებლად დარჩენილი [[არბორია]] გახდა წინააღდეგონის გაწევას საყრდენი და ელეონორა არბორიელმა სწრაფად გაანთავისუფლაგაათავისუფლა მთელი კუნძული არაგონელებისგან. მეფე მარტინმა გაგზავნა თვისი შვილი, [[მარტინ I (სიცილია)|მარტინი უმცროსი]], რათა კიდევ ეცადა სარდინიის დაპყრობა. სიკვდილი წინ 1409 წელს შვილმა მოუგო ბრძოლა სანლურისთან, გარეკა კუნძულიდან სარდინელების მოკავშირეები - გენუელები და ტყვედ ჩაიგდეს წარჩინებული სარდინიელების დიდი ნაწილი.
შვილის სიკვდილის შემდეგ მარტინმა მემკვიდრეობით მიიღო სიცილია და ეწოდა მარტინ II.
 
მარტინის მმართველობის პერიოდში არაგონმა მიაღწია მშვიდობას საზღვრებს შიგნით და დაიწყო ქვეყნის შინაგანი გაძლიერება. საგარეო პოლიტიკაში მარტინი მხარს უჭერდა პაპების [[დიდი განხეთქილება|ავინიონელების ხაზს]] და მისი მმართველობის პერიოდში [[ანტიპაპების სია|ანტიპაპი]] გახდა არაგონელი [[ბენედიქტ XIII (ანტიპაპი)|ბენედიქტ XIII]].