ხან იუი: განსხვავება გადახედვებს შორის

'''ხან იუი''' ([[ვრცელი (ტრადიციული) ნიშნები|ტრადიციული ჩინური]] 韓愈, [[გამარტივებული ჩინური დამწერლობა|ჩვეულებრივი ჩინური]] 韩愈; მეორე სახელი [[ხან იუი|ტუი-ჯი]], მეტსახელი [[ხან იუი|'''ჩან-ლი]])'''; დ. [[768]] — გ.[[824]]) — [[ჩინელები|ჩინელ]]ი [[ფილოსოფია|ფილოსოფ]]ოსი, ლიტერატორი და საზოგადო მოღვაწე. ეკავა მაღალი თანამდებობები სამეფო კარზე. უდრეკი ხასიათის გამო ხშირად იმსახურებდა რისხვას, გადასახლებული იყო უკიდურეს სამხრეთში. ლიტერატურაში [[კონფუციანელობა|კონფუციანელობ]]ისა და [[რაციონალიზმი]]ს პოზიციებიდან თავს ესხმოდა [[ბუდიზმი|ბუდიზმ]]სა და [[დაოსიზმი|დაოსიზმ]]ს. იდეალის ძებნაში მიმართავდა წარსულს.საფუძველი ჩაუყარა „ძველისაკენ მობრუნებს“ მოძრაობას.წერდა [[ტრაქტატი|ტრაქტატ]]ებს, [[ეპიტაფია|ეპიტაფი]]ებს, [[ფილო...|ფილო]]ს, [[ლექსი|ლექს]]ებს, [[ოდა (ჟანრი)|ოდ]]ებს(ფუ). მისი შემოქმედების ცენტრშია ადამიანი და ადამიანურობა (ტრაქტატები: „გზის შესახებ“, „ადამიანის ბუნების შესახებ“, „ადამიანის შესახებ“, „ცილისწამების შესახებ“, „ეშმათა შესახებ“).

ლიტერატურაში ებრძოდა ცხოვრებისგან მოწყვეტას, ჩინურ ლიტერატურაში გაბატონებულ „პარალელურ პროზას“, რომის საპირისპიროდაც შემოიღო ე.წ. „ძველი სტილი“ - ენობრივად უბრალო, თავისუფალი ფორმა. განიცადა [[დუ ფუსფუ]]ს გავლენა. ნ. კონრადი და სხვა მეცნიერები ხან იუის ჩინური რენესანსის წარმომადგენლად მიიჩნევენ.