წმინდა ნინო: განსხვავება გადახედვებს შორის

| დაბადების_თარიღი = დაახლ. [[280296]] [[წელი]]

| დაბადების_ადგილი = კოლასტე, [[კაბადოკია]]

| გარდაცვალების_თარიღი = [[332მოქცევაჲ ქართლისაჲ]]ს მიხედვით [[338]] [[წელი| წლის]] [[27 იანვარი|27 იანვარს]] (ძველი სტილით [[14 იანვარი|14 იანვარს]])

| გარდაცვალების_ადგილი = [[ბოდბე]], [[კახეთი]], [[იბერიის სამეფო]]

'''წმინდა ნინო''' — [[ქრისტიანობა|ქრისტიანობის]] მქადაგებელი და გამავრცელებელი [[საქართველო]]ში (დაახ. [[316323]] – [[332წელი|წლის]] წწ.[[20 ივლისი|20 ივლისს]]), [[მოციქულთასწორი]]. [[მართლმადიდებლობა|მართლმადიდებელი]] ეკლესიის წმინდანი, ხსენების დღე არის ძველი სტილით [[14 იანვარი]] და [[19 ივნისი]], ახალი სტილით - [[27 იანვარი]] და [[1 ივნისი]].

მაშინ მოჰგვარეს ნინოს სპარსი მთავარი, რომელმაც ის [[ნანა დედოფალი|ნანა დეოფალთანდედოფალთან]] და [[სიდონია]]სთან ერთად წაიყვანა სამეფო ბაღში, დააყენა სასწაულებრივი ნაძვის ქვეშ, ხელები აღმოსავლეთისკენ ააპყრობინა და სამჯერ ათქმევინა: „ვიჯმნი შენგან ეშმაკო და შევუდგები ქრისტესა, ძესა ღმრთისასა“.

მცხეთიდან მეფემ და მისმა ცოლმა, [[ნანა დედოფალი|ნანამ]] მიავლინეს [[იოანე მთავარეპისკოპოსი]] წმინდანის სანახავად და [[მცხეთა]]ში წასაყვანად, მაგრამ მან არ ინება. სამაგიეროდ, წმ. ნინომ სთხოვა მთავარეპისკოპოსს, რომ მის შემდეგ [[იაკობი (მცხეთის არქიეპისკოპოსი)|იაკობ მღვდელს]] დაეკავებინა მისი ადგილი. იმავ დროს გადასცა მას [[მოციქულთასწორი ელენე|ელენე დეოფლისდედოფლის]] მიერ ნინოსადმი მოწერილი წერილი, სადაც მას დედოფალს, [[მოციქული|მოციქულს]] და [[მახარებელი|მახარებელს]] უწოდებდა, ასევე ელენე დედოფლის მიერ გამოგზავნილი [[ცხოველმყოფელი ჯვარი|ძელი ცხოვრებისას]] ნაწილი. შეწირა ჟამი [[იოანე მთავარეპისკოპოსი|იოანე მთავარეპისკოპოსმა]] და აზიარა წმ. ნინო ქრისტეს სისხლსა და ხორცს.

როგორც უკანასკნელი გამოკვლევებით დგინდება, წმ.წმინდა ნინო გარდაიცვალა ქართლში მოსვლიდან მეთხუთმეტე, ანუ დაახ. 332338 წელს, 5242 წლის ასაკში, ხოლო მისი გარდაცვალების მიზეზი იყო „სიცხე და ჴურვება“, რაც დღევანდელი ტერმინოლოგიით მალარიას შეესაბამება.<ref>ნ. ნიკოლოზიშვილი, რ. შენგელია, წმინდა ნინოს გარდაცვალების მიზეზი, "ლიტერატურა და ხელოვნება", 2006, N9; ლევან ქურციკაშვილი, კიდევ ერთხელ წმინდა ნინოს აღსასრულზე, „ჩვენი მწერლობა“ (გამოხმაურება ნიკოლოზ ნიკოლოზიშვილისა და რამაზ შენგელიას წერილზე "წმინდა ნინოს გარდაცვალების მიზეზი"), 2006, N23, გვ.41-42</ref>