ჩანდარლი ალი-ფაშა: განსხვავება გადახედვებს შორის

'''ჩანდარლი ალი-ფაშა''' ({{lang-tr|Çandarlı Ali Paşa}})— [[ოსმალეთის იმპერია|ოსმალეთის იმპერიის]] მეექვსე დიდი ვეზირი [[1387]]-[[1406]] წლებში. თანამდებობა ეკავა [[ოსმალეთის სულთნების სია|სულთნების]] [[მურად I]]-ის, [[ბაიაზიდ I]]-ისა და [[სულეიმან ჩელები]]ს დროს. განეკუთვნება ცნობილი ჩანდარლების ოჯახს. დიდი ვეზირი გახდა მამის, ასევე დიდი ვეზირის [[ქარა ჰალილ-ფაშა]]ს შემდეგ და ამ მოვალეობას ასრულებდა გარდაცვალებამდე. მისი ვეზირობის დროს [[ოსმალეთის იმპერია]]მ მნიშვნელოვან წარმატებებს მიაღწია საგარეო პოლიტიკაში. [[1389]] წელს ოსმალებმა [[კოსოვოს ბრძოლა]]ში დაამარცხეს სერბებისა და უნგრელების გაერთიანებული არმია. [[1390]]-იან წლებში დაიპტრეს [[ვლახეთი]], [[ბესარაბია]] და [[სერბეთი]]. [[1400]] წელს ჩანდარლი ალი-ფაშა თან ახლდა ოსმალთა არმიას [[კონსტანტინოპოლი]]ს ალყის დროს. [[1402]] წელს მონაწილეობა მიიღო [[თემურ ლენგი]]ს წინააღმდეგ [[ანგორის ბრძოლა]]ში, რომელშიც თურქები სასტიკად დამარცხდნენ. [[ბაიაზიდ I]]-ის დატყვევების შემდეგ დაიწყო [[ოსმალეთის იმპერიის უმეფობის ხანა]]. ერთმანეთის წინააღმდეგ საბრძოლველად გამოსული შეჰზადეებიდან ჩანდარლი ალი-ფაშა სულთან ბაიაზიდის უფროს ვაჟს, [[სულეიმან ჩელები]]ს უჭერდა მხარს. [[1406]] წელს ალი-ფაშა გარდაიცვალა.