სელიმ-ფაშა: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
ხაზი 8:
სელიმ-ფაშას დროს, როგორც აჭარა, ისე ახალციხის საფაშალიყო ლეკების ბუნაგად იყო ქცეული. ეს მტაცებელი ხალხი თავისუფლად დათარეშობდა ყველგან. სელიმ-ფაშას ეს მთიელები ქართლის დასარბევად ჰყავდა დაქირავებული. ცოტ-ცოტათი ძლიერების ფრთები გაშალა, ქედმაღლურად დაიჭირა თავი და სულთანს თითქმის არც კი ემორჩილებოდა. სულთანს, რა თქმა უნდა, არაფრად ეჭაშნიკებოდა თავისი ქვეშევრდომის ურჩობა და განურისხდა. სელიმი იძულებული იქნა ახალციხიდან ლტოლვილიყო. სელიმს სიკვდილიც მიუსაჯეს. [[1809]] ივნისში [[შერიფ-ფაშა]] ისევ დაბრუნდა ახალციხეში და სელიმს დაუწყო ძებნა. სელიმ ფაშა ამასობაში აჭარაში იმალებოდა თავისი სახლობით, რადგან მასთან ერთად მის ოჯახსაც ჰქონდა სიკვდილი მისჯილი. [[1812]] წელს სელიმმა ფაშობა უკან დაიბრუნა.
სელიმ-ფაშა უპირისპირდებოდა [[ოსმალეთის იმპერია|ოსმალეთის]]ს ცენტრალურ ხელისუფლებას, იბრძოდა საფაშოს გამოყოფისათვის. [[1815]] წელს სულთანის ბრძანებით არზრუმის სერაქსირმა, ბაბა-ფაშამ (ფეხლევანმა) აჭარაში გამოგზავნა 15-ათასიანი ლაშქარი გაგზავნა. სელიმ-ფაშა ზემო აჭარის სოფელ ბაკოსთან
[[ხიხანის ციხე]]ში ([[აჭარა]]) ჩაკეტილი სელიმ-ფაშა დამარცხდა და მას თავი მოჰკვეთეს.
| |||