ოტო ნოირათი: განსხვავება გადახედვებს შორის

[[ფაილი:ოტო ნეირატი.jpg|მინიატიურა|მარჯვნივ|'''ოტო კარლ ვილჰელმ ნოირატი''' ''(1882-1945)'']]

 

 

== ბიოგრაფია ==

ომის დაწყებამდე ნოირატი ასწავლიდა პოლიტიკურ ეკონომიას ვენის ახალ სავაჭრო კოლეჯში (Neue Wiener Handelsakademie). შემდგომში იგი გახდა ლაიპციგის სამხედრო დროის ეკონომიკის გერმანული მუზეუმის (Deutsches Kriegwirtschaftsmuseum) დირექტორი (შემდგომში - ეკონომიკის გერმანული მუზეუმი - Deutsches Wirtschaftmuseum). ნოირატი გახდა [[გერმანიის სოციალ-დემოკრატიული პარტია|გერმანიის სოციალ-დემოკრატიული პარტიის]] წევრი და [[1918]]-[[1919]] წლებში მიუნხენში ხელმძღვანელობდა ეკონომიკური დაგეგმვის ცენტრალურ სამსახურს. ბავარიის რესპუბლიკის დაცემის შემდეგ ნოირატი ციხეში მოხვდა, მაგარამ ავსტრიის ხელისუფლების ჩარევის შემდეგ განთავისუფლებულ იქნა და ავსტრიაში დაბრუნდა. ციხეში ყოფნის დროს მან შექმნა ნაშრომი „ანტი-შპენგლერი“, რომელიც [[ოსვალდ შპენგლერი|ოსვალდ შპენგლერის]] წიგნის „[[ევროპის დაისი|ევროპის დაისის]]“ კრიტიკას ეძღვნებოდა.

ვენაში ნოირატი საბინაო მშენებლობისა და მცირე მებაღეობის (Verband für Siedlungs-und Kleingartenwesen) ავსტრიული ასოციაციის მდივანის თანამდებობას იკავებს - ამ ურთიერთდახმარების ჯგუფთა გაერთიანების მიზანი იყო მათი წევრების უზრუნველყოფა საცხოვრებლითა და საბაღო ნაკვეთებით. [[1923]] წელს ნოირატი ხდება საცხოვრებელი ბინის ახალი მუზეუმისა და საქალაქო დაგეგმვის დირექტორი ([[Siedlungsmuseum |Siedlungsmuseum]]). [[1925]] წელს ნოირატი აფუძნებს Gesellschafts-und Wirtschaftsmuseum ანუ „სოციალურ-ეკონომიკურ მუზეუმს“, სადაც იგი ამუშავებს [[გრაფიკული დიზაინი|გრაფიკული დიზაინისა]] და ვიზუალური განათლების საკითხებს. მასთან თანანშრომლობენ ილუსტრატორი ჰერდ არნტცი და მარი რაიდემაისტერი, რომელიც მოგვიანებით მისი მეუღლე(მარი ნოირატი) ხდება. მათთან ერთად იგი ქმნის პიქტოგრამების სისტემას [[Isotype |Isotype]], რომელიც წარმოადგენდა რაოდენობრივი ინფორმაციის სიმბოლური წარმოდგენის ხერხს ადვილად ინტერპრეტირებადი გამოსახულებების მეშვეობით.