გრიგოლ კილაძე: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
ახალი გვერდი: {{მმ*|კილაძე}} '''გრიგოლ ბართლომეს ძე კილაძე''' (დ. 25 ოქტომბერი, [[1902]... |
|||
ხაზი 3:
==ბიოგრაფია==
საშუალო განათლება მიიღო თბილისის ქართულ გიმნაზიაში, სადაც [[ანდრია ყარაშვილი]]ს ხელმძღვანელობით დაეუფლა [[ვიოლინო]]ზე დაკვრის ხელოვნებას. მისი შემოქმედებითი გზა დაიწყო [[1922]] წელს, როცა დაარსდა „ახალგაზრდა ქართველ მუსიკოსთა საზოგადოება“, რომლის ერთ-ერთი ორგანიზატორი თვითონ იყო. ამავე პერიოდში (1925 წ.) ახალგაზრდა კომპოზიტორმა შექმნა თავისი პირველი სიმფონია „ქართული სუიტა“.
[[1931]] წელს გრიგოლ კილაძემ დაამთავრა [[თბილისის კონსერვატორია]] და შეუდგა პედაგოგობას, [[1941]] წლიდან პროფესორია. პარალელურად მუშაობს რუსთაველის თეატრში — განაგებს მუსიკალურ ნაწილს. სხვადასხვა დროს იყო კონსერვატორიის დირექტორი, აგრეთვე ოპერისა და ბალეტის თეატრის დირექტორი, [[საქართველოს სსრ კომპოზიტორთა კავშირი]]ს თავჯდომარე და სხვა.
კომპოზიტორის კალამს ეკუთვნის სიმფონიური პოემა „განდეგილი“ (1941 წელს მიენიჭა [[სსრ კავშირის სახელმწიფო პრემია]]), ორი სიმფონია, ოპერები: „ბახტრიონი“, „ლადო კეცხოველი“, ბალეტი „სინათლე“, რომლისთვისაც მისი ავტორი მეორედ გახდა სსრ კავშირის სახელმწიფო პრემიის ლაურეატი. გრ. კილაძე ცნობილია, აგრეთვე, როგორც შესანიშნავი დირიჟორი. წლების მანძილზე იყო [[საქართველოს სახელმწიფო სიმფონიური ორკესტრი]]სა და კონსერვატორიის საოპერო სტუდიის მთავარი დირიჟორი. მას ეკუთვნის მუსიკა კინოფილმისათვის: „არსენა“, „ფრთოსანი მღებავი“, „უკანასკნელი მასკარადი“ და სხვა.
დაჯილდოვებული იყო [[შრომის წითელი დროშის ორდენი]]თ და მედლებით.
დაკრძალულია [[დიდუბის პანთეონი|მწერალთა და საზოგადო მოღვაწეთა დიდუბის პანთეონში]].
| |||