გუჯარეთი (მხარე): განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
No edit summary |
||
ხაზი 1:
{{მმ*|გუჯარეთი}}
[[File:Prokudin-gorsky. Inside the ruins of Timotis-Ubanskii (timotisubani) Monastery.jpg|thumb|[[ტიმოთესუბნის მონასტერი|ტიმოთესუბნის ეკლესიის]] სამხრეთ კარიბჭე, XIII საუკუნის დასაწყისი]]
'''გუჯარეთი''' — მხარე აღმოსავლეთ საქართველოში, ახლანდელი [[ბორჯომის რაიონი]]ს ტერიტორიის ნაწილი. აქ მოპოვებული არქეოლოგიური მასალით (კოლხური ცულის ყალიბი, ზოდები, თოხები) დასტურდება, რომ გუჯარეთის ხევი ადამიანის მიერ ბრინჯაოს ხანიდან იყო ათვისებული, ისტორიულ წარსულში გუჯარეთი შედიოდა [[თორის მხარე]]ში. მონღოლთა ბატონობის პერიოდიდან დაკნინდა. [[XIV საუკუნე]]ში სამეფო მამული იყო. XV საუკუნიდან ციციშვილთა ფეოდალური საგვარეულო ფლობდა. [[XVI საუკუნე|XVI საუკუნის]] ბოლოს გუჯარეთი ოსმალებმა დაიკავეს. მათი მფლობელობის პერიოდში ამ მხარის მოსახლეობა თითქმის მთლიანად [[შიდა ქართლი|შიდა ქართლში]] გადასახლდა. ოსმალთა განდევნის შემდეგ, XIX საუკუნის 30-იანი წლებიდან იწყება ამ მხარის ხელახალი დასახლება. მატერიალური კულტურის ძეგლთაგან აღსანიშნავია უზნარიანის, თოთხამის, მომწვარასი და სარბიელას ციხეები, ტიმოთესუბნის, დაბის, მაღალჯვარისა და სხვა მრავალი დიდი თუ მცირე ეკლესია-სამლოცველო და გამოქვაბულ-სახიზარი. გუჯარეთზე გადიოდა გზები, რომლებიც [[ჯავახეთი|ჯავახეთსა]] და [[თრიალეთი|თრიალეთს]] შიდა ქართლთან აკავშირებდა. ▼
▲'''გუჯარეთი''' — მხარე აღმოსავლეთ საქართველოში, ახლანდელი [[ბორჯომის
==ლიტერატურა==
*''ბერძენიშვილი ნ.,'' საქართველოს ისტორიის საკითხები, წგნ. 1, თბ., 1964;
{{ქსე|3|322|თ. ტატიშვილი}}
{{საქართველოს ისტორიული მხარეები}}
[[კატეგორია:საქართველოს ისტორიულ-გეოგრაფიული მხარეები]]
| |||