იოანე ოქროპირი: განსხვავება გადახედვებს შორის

 

===დიაკვნობა და მსახურობა ანტიოქიაში===

381 წელს იოანე ეკურთხა [[დიაკვანი|დიაკვნად]] [[წმინდა მელიტიუს ანტიოქიელი|წმინდა მელიტიუს ანტიოქიელის]] მიერ, რომელიც იმ დროს არ იყო ზიარებაში [[ალექსანდრიის ეკლესია|ალექსანდრიასთან]] და [[რომის ეკლესია|რომთან]]. მილიტიუსის გარდაცვალების შემდეგ მან თავი აარიდა პაულინიუსთან (ვინც იყო მეტოქე მილიტიუსის)ბრძოლას, მაგრამ პაულინიუსის გარდაცვალების შემდგომ იგი ეკურთხა [[მღვდელი|მღვდლად]] 386 წელს ევაგრეს პაულინიუსის მემკვიდრის მიერ, თითქოს თავის მოვალეობისთვის იყო გაჩენილი, რომ გაეერთებინა ანლექსანდრიისა და რომის საპატრიარქოები ანტიოქიასთან, რამაც განაპირობა პირველად 70 წლის განმავლობაში გაერთიანება ამ სამი [[საპატრიარქო|საპატრიარქოსი]].

 

ანტიოქიაში 12 წლის განმავლობაში (386-397) მან სახელი გაითქვა თავისი მჭერმეტყველური ქადაგებებით, ოქროს ეკლესიაში, რომელიც იყო ანტიოქიის საკათედრო ტაძარი. მრევლს განსაკუთრებით მოსწონდა მისი ნიჭი ბიბლიის განმართების და მორალური სწავლების გადმოცემის. ყველაზე ძვირფასი მისი ნაშრომებიდან არის “ქადაგებანი” სხვადასხვა თემებზე ბიბლიიდან. იგი თვითონ არ წერდა, მის ქადაგებებს მონაზვნები იწერდნენ. იგი ხაზს უსვამდა მოწყალების გაცემას, და გაჭირვებულთა დახმარებას. წმინდა იოანე საჯაროდ ამხელდა სიმდიდრის მქნოე ადამიანებს ვინც არასწორად იყენებდა სიმდიდრეს მხოლოდ თავიანთი კეთილდღეობისათვის:

 

ერთ-ერთი ინციდენტი რომელიც მოხდა, ნათელს ჰყოფს იოანეს ქადაგებების გავლენაზე ანტიოქიაში. როდესაც იოანე ოქროპირი ჩავიდა ანტიოქიაში, როგორც ეპისკოპოსს ევალებოდა ხალხის შემაძრწუნებელი ქცევებისთვის იმპერატორ [[თეოდოსი I|თეოდოსი I]]-თან შუამავლობა გაეწია, მოქალაქენი ანგრევდნენ და ძარცვავდნენ იმპერატორის ძეგლებს ქალაქიში. [[მარხვა|მარხვის]] კვირებში 387 წელს, იოანემ წარმოთქვა 21 ქადაგება, რომლითაც ამხილა ხალხი რაოდენ არასწორ საქციელს ჩადიოდნენ. ამან დიდი გავლენა მოახდინა უმეტეს მოსახლეობაზე და ბევრი წარმართიც კი მოინათლა, თავის ქადაგებების შედეგად. ამის და შედეგად თეოდოსი I-ს შურისძიება არ ყოფილა იმდენად მკაცრი რამდენადაც მოელოდნენ..

 

===კონსტანტინოპოლის მთავარეპისკოპოსი===

397 წლის შემოდგომაზე წმინდა იოანე იქნა აღზევებული [[კონსტანტინოპოლის პატრიარქი|კონსტანტინოპოლის პატრიარქად]], ის იყო ნომინირებული ვიღაც საჭურისის მიერ [[უტროპიუსის კონსული|ეუტროპისის კონსულიზე]], თავისდა დაუკითხავად. იგი ჩუმად გაიპარა ანტიოქიიდან საზოგადოების ნებართვის გარეშე დიდ ალიაქოთს თავიდან ასაცილებლად..

 

 

ამან დიდი შფოთვა გამოიწვია საზოგადოებაში და დაუყონებლივ უკან დააბრუნეს. მისი დაპატიმრების ღამეს იყოს [[მიწისძვრა]], რაც ევდოკიამ მიიღო როგორც ნიშანი ღვთის რისხვისა, რამაც აიძულა იგი ეთხოვნა არკადიუსისთვის იოანეს თავის ღირსების დაბრუნებოდა. მშვიდობა ცოტახანს გაგრძელდა, როდესაც ვერცხლის ძეგლი დაუდგეს ეუდოკიას, იოანეს ეკლესიასთან ახლოს, იოანემ მკაცრად დაგმო ცერემონიები. მან მკაცრად ამხილა იგი: “კვლავ ცეკვავს [[ჰეროდია]], კვლავ ცეკვავს და უნდა რომ მიიღოს იოანეს თავი,” იგი კვლავ იქნა გადასახლებული მაგრამ ახლა უკვე [[კავკასია|კავკასიაში]], [[აფხაზეთი|აფხაზეთში]].

 

===გარდაცვალება და წმინდანად შერაცხვა===

 

გადასახლების დროს იოანე ოქროპირმა 3 სამღვდელო პირს თხოვნით მიმართა: რომის პაპს [[ინოკენტი I]], მილანის ეპისკოპოსს, [[ვენერიუს|ვენერიუსს]] და მესამე აკვილიის ეპისკოპოსს [[ხრომატიუს|ხრომატიუსს]]

 

=== წმინდა ნაწილები ===

{{დაასრულე ყუთი}}

 

{{კონსტანტინოპოლის პატრიარქები}}