აღმოსავლეთ ევროპის ბაქანი: განსხვავება გადახედვებს შორის

'''აღმოსავლეთ ევროპის ბაქანი''', '''რუსეთის ბაქანი''' — ევროპის ბაქანი, [[დედამიწის ქერქი]]ს ერთ-ერთი ყველაზე მსხვილი და შედარებით მედეგი მონაკვეთი, რომელიც მიეკუთვნება უძველესი ბაქნების რიცხვს. იკავებს [[აღმოსავლეთი ევროპა|აღმოსავლეთი]] და [[ჩრდილოეთი ევროპა|ჩრდილოეთი ევროპის]] მნიშვნელოვან ნაწილს, [[სკანდინავიის მთები]]დან ურალამდე და [[ბარენცის ზღვა|ბარენცისა]] და [[შავი ზღვა|შავ]] და [[კასპიის ზღვა]]მდე. აღმოსავლეთ ევროპის ბაქნის აღმოსავლეთი საზღვარი ჰერცინულ ნაოჭა სტრუქტურებზე გადის, [[ახალი მიწა|ახალი მიწის]] დასავლეთი სანაპიროს, [[იუგორსკი-შარი]]ს, [[პაი-ხოი]]ს, [[ურალის მთები]]სა და მდინარე [[ემბა|ემბის]] გაყოლებით; სამხრეთი საზღვარი — [[იმიერკავკასია]]ზე, [[ყირიმის ნახევარკუნძული|ჩრდილოეთ ყირიმზე]], [[დობრუჯა]]ზე; დასავლეთი — [[კარპატები|კარპატების რკალზე]], დაახლოებით მდინარე [[ვისლა|ვისლის]] გაყოლებით, და [[იუტლანდიის ნახევარკუნძული|იუტლანდიის ნახევარკუნძულზე]], ჩრდილოეთით აღმოსავლეთ ევროპის ბაქანი ემიჯნება ნორვეგიის კალედონიდებს, საიდანაც საზღვარი [[ფრანც-იოსების მიწა|ფრანც-იოსების მიწის]] არქიპელაგზე გადადის. ბაქნის ჩრდილო ნაწილს [[ბარენცის ზღვა]] ფარავს. ბაქნის საზღვრებში გამოიყოფა [[ფარი (გეოლოგია)|ფარები]], [[ანტეკლიზა|ანტეკლიზები]] და [[სინეკლიზა|სინეკლიზები]]. ეს სტრუქტურული ელემენტები თანამედროვე რელიეფშია ასახული. კამბრიულამდელი საძირკვლის გამოსავლები ზედაპირზე [[ბალტიის ფარი|ბალტიისა]] და [[უკრაინის ფარი|უკრაინის ფარების]] სახით აღინიშნება. აღმოსავლეთ ევროპის ბაქნის ყველაზე ღრმა და მოძრავი უბანია კასპიისპირა სინეკლიზა.<ref>{{წიგნი|ავტორი = დავიდოვა მ., კამენსკი ა., ნეკლიუკოვა ნ., ტუშინსკი გ., | სათაური = სსრკ ფიზიკური გეოგრაფია | ბმული = | ადგილი = | გამომცემლობა = განათლება | წელი = 1988 | | გვერდები = 259-260 | სერია = | isbn = | ტირაჟი = }}</ref>

 

 

ბაქნის საფუძველი აგებულია კამბრიულისწინა ინტენსიურად დანაოჭებული კრისტალური ქანებით ([[გნაისი|გნაისები]], [[კრისტალური ფიქლები]]), რომლებიც ბალტიისა და უკრაინის ფარის ფარგლებში გაშიშვლებულია, სხვაგან, კი დიდ ფართობზე დაფარულია [[დანალექი ქანები]]თ. იქ, სადაც ბაქნის საფუძველი გაშიშვლებულია ან ახლოსაა ზედაპირთან, წარმოდგენილია დენუდაციური მაღლობები და ჭიუხები, ხოლო ბაქნის ღრმად დაძირულ საფუძველზე [[ვაკე (გეოგრაფია)|ვაკეები]] და [[დაბლობი|დაბლობებია]] განვითარებული.<ref>{{ქსე|2|51-52||არა}}</ref>

 

ფუნდამენტის სასარგებლო წიაღისეულებია: რკინის მადნები, ნიკლის, სპილენძის, ტიტანის, ქარსის, პეგმატიტის, აპატიტისა და სხვათა მადნები. დანალექი საფარი შეიცავს საწვავი აირისა და ნავთობის ბუდობებს, ქვისა და კალიუმის მარილების საბადოებს, წიაღისეულ ნახშირს, ფოსფორიტებს, ბოქსიტებს,

== სქოლიო ==

{{სქოლიო}}