ნიკო დადიანი: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
ხაზი 5:
განათლება [[პარიზი|პარიზში]] მიიღო. მისი მცირეწლოვნების გამო სამთავროს განაგებდა დედამისი [[ეკატერინე ჭავჭავაძე]], რომლის დროსაც ([[1857]]) ფაქტობრივად სამეგრელოში მთავრობა გაუქმდა. [[1868]] წელს დადიანმა უარი თქვა (დე-იურე) სამეგრელოს მთავრის ტიტულზე. [[1875]] წლიიდან მსახურობდა კავალერგარდის პოლკში. მონაწილეობდა [[რუსეთ-ოსმალეთის ომი (1877-1878)|რუსეთ-ოსმალეთის ომში]] (1877–1878). [[1877]] წლიდან პოლკოვნიკი. [[ბულგარეთი]]ს ტახტიდან [[ბატენბერგი]]ს ჩამოგდების ([[1886]] წლის [[21 აგვისტო]]) შემდეგ რუსეთის მთავრობამ დადიანი ბულგარეთის მთავრის კანდიდატად წამოაყენა. დადიანმა თავისი ბიბლიოთეკა (169 ხელნაწერი და წიგნები) უსასყიდლოდ გადასცა [[ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოება|ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელ საზოგადოებას]].
 
ნიკო დადიანის შვილიშვილი იყო პოეტი [[მამია გურიელი]].
{{Commonscat|Niko Dadiani}}
 
== იხილეთ აგრეთვე ==
* [[სამეგრელოს (ოდიშის) მთავრები]]
 
== ლიტერატურა ==
{{Commonscat|Niko Dadiani}}
* ''ჭილაია ს.,'' შვილები (ქრონიკა), თბ., 1973;
* {{ქსე, ტ. |3, გვ. |330}}
 
{{DEFAULTSORT:დადიანი, ნიკო}}
{{სამეგრელოს ერისთავები და მთავრები}}
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/wiki/ნიკო_დადიანი“-დან