ოფიოლითები: განსხვავება გადახედვებს შორის

[[ფაილი:Gros Morne moho.jpg|thumb|300px|Ordovician ophiolite in [[Gros Morne National Park]], Newfoundland.]]

'''ოფიოლითები''' ([[ბერძნ.]] óphis — გველი და líthos — ქვა) — ულტრაფუძე და ფუძე ინტრუზიული ([[დუნიტი]], [[პერიდოტიტი]], [[გაბრო]] და სხვა) და ფუძე ეფუზიური (ძირითადად [[ბაზალტი|ბაზალტები]] და მათი ტუფები), აგრეთვე ღრმა ზღვის [[დანალექი ქანები]]ს კომპლექსი. ოფიოლითების ცნება შემოიტანა გერმანელმა გეოლოგმა და პალეონტოლოგმა [[გუსტავ შტაინმანი|გუსტავ შტაინმანმა]] 1905 წელს. მათ წარმოქმნას უკავშირებდნენ [[გეოსინკლინი]]ს განვითარების საწყისი სტადიის [[მაგმატიზმი|მაგმატიზმს]]. ოკეანეების გეოლოგიური აგებულების კვლევის საფუძველზე შემუშავდა ახალი შეხედულება ოფიოლითების შესახებ. ოფიოლითებს განიხილავენ როგორც ოკეანური ტიპის ქერქის რელიქტს, რომელიც ტექტონიკურადა გადაადგილებული კონტინენტის კიდეზე. თანამედროვე შეხედულებით ოფიოლითების გასერპენტინიტებული ულტრაფუძე ქანები წარმოადგენენ ზედა მანტიის ქანებს, გაბროები — „ბაზალტური“ ფენისას, ეფუზიური და დანალექი ქანები „პირველი“ და „მეორე“ ოკეანური ფენების ანალოგებს. ხშირად ოფიოლითებს ამგები ქანები ერთმანეთშია გადაზელილი და წარმოქმნის განსაკუთრებულ გეოლოგიურ ფორმაციას — მელანჟს.

 

== ლიტერატურა ==