ოფიოლითები: განსხვავება გადახედვებს შორის

'''ოფიოლითები''' ([[ბერძნ.]] óphis — გველი და líthos — ქვა) — ულტრაფუძე და ფუძე ინტრუზიული ([[დუნიტი]], [[პერიდოტიტი]], [[გაბრო]] და სხვა) და ფუძე ეფუზიური (ძირითადად [[ბაზალტი|ბაზალტები]] და მათი ტუფები), აგრეთვე ღრმა ზღვის [[დანალექი ანებისქანები]]ს კომპლექსი. ოფიოლითების ცნება შემოიტანა გერმანელმა გეოლოგმა და პალეონტოლოგმა [[გუსტავ შტაინმანი|გუსტავ შტაინმანმა]] 1905 წელს. მათ წარმოქმნას უკავშირებდნენ გეოსინკლინის[[გეოსინკლინი]]ს განვითარების საწყისი სტადიის [[მაგმატიზმი|მაგმატიზმს]]. ოკეანებისოკეანეების გეოოგიურიგეოლოგიური აგებულების კვლევის საფუძველზე შემუშავდა ახალი შეხედულება ოფიოლიტებისოფიოლითების შესახებ. ოფიოლითებს განიხილავენ როგორც ოკეანური ტიპის ქერქის რელიქტს, რომელიც ტექტონიკურადა გადადგილებულიგადაადგილებული კონტინენტის კდიეზეკიდეზე. თანამეროვეთანამედროვე შეხედულებით ოფიოლითების გასერპენტინიტებული ულტრაფუძე ქანები წარმაოდგენენწარმოადგენენ ზედა მანტიის ქანებს, გაბროები -— „ბაზაკლტური“„ბაზალტური“ ფენისას, ეფუზიური და დანალექი ქანები „პირველი“ და „მეორე“ ოკეანური ფენების ანალოგებს. ხშირად ოფიოლითებს ამგები ქანები ერთმანეთშია გადაზელილი და წარმოქმნის განსაკუთებულგანსაკუთრებულ გეოლოგიურ ფორმაციას -— მელანჟს.