ლევ ბერგი: განსხვავება გადახედვებს შორის

[[1922|1922 წელს]] წამოაყენა ევოლუციის იდეალისტური თეორია [[ნომოგენეზი]], რომელიც მკაცრად იქნა გაკრიტიკებული. დაამუშავა მოძღვრება [[ლანდშაფტი|ლანდშაფტებზე]], განავითარა [[ვასილი დოკუჩაევი]]ს იდეები ბუნებრივი ზონების შესახებ, რაც ასახულია მის ნაშრომებში ''„სსრ კავშირის ლანდშაფტურ-გეოგრაფიული ზონები“'' (ნაწილი 1-2, [[1931]]-[[1952]]) და ''„სსრ კავშირის ბუნება“'' ([[1937]]). ბერგმა გამოიკვლია დასავლეთ ციმბირის ტბები, [[არალის ზღვა]], [[ბალხაშის ტბა|ბალხაშის]], [[ისიკისიქ-ყულიქოლი|ისიკისიქ-ყულისქოლის]], [[სევანის ტბა|სევანის]], [[ლადოგის ტბა|ლადოგის]], [[ქოქჩეთაუს ტბები]]. ცალკეული ნაშრომები მიუძღვნა [[კასპიის ზღვა]]სა და [[ბაიკალი|ბაიკალის ტბას]]. ბერგი ხელმძღვანელობდა ისიკ-ყულის ექსპედიციას ([[1928]]), რომელმაც დაადგინა ტბის მაქსიმალური სიღრმე — 702 მ. ავტორია [[მონოგრაფია|მონოგრაფიისა]] „არალის ზღვა“ ([[1908]]), რის შემდეგად მიენიჭა გეოგრაფიის დოქტორის ხარისხი. აგრეთვე ეკუთვნის კაპიტალური ნაშრომები [[კლიმატოლოგია]]სა და [[პალეოკლიმატოლოგია]]ში, [[გეომორფოლოგია]]ში, [[ნიადაგთმცოდნეობა]]ში, [[პალეოგეოგრაფია]]სა და [[გეოლოგია]]ში, ასევე გამოკვლევები გეოგრაფიის ისტორიაში. მუშაობდა რუსეთის გეოგრაფიის ისტორიის საკითხებზე. მისი შრომები შეეხება გეომორფოლოგიის პრობლემებს (ციმბირის, კავკასიის და სხვა რეგიონების რელიეფის საკითხები).