ნიკეის იმპერია: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
No edit summary |
||
ხაზი 125:
|სქოლიო =
}}
'''ნიკეის იმპერია''' — სახელმწიფო [[მცირე აზია|მცირე აზიის]] ჩრდილო-დასავლეთ ნაწილში. [[ჯვაროსნული ლაშქრობები|ჯვაროსანთა]] [[მეოთხე ჯვაროსნული ლაშქრობა|მეოთხე ლაშქრობის]] შემდეგ [[ბიზანტიის იმპერია]] ოთხ ნაწილად დაიშალა: [[ლათინთა იმპერია|ლათინთა]] (კონსტანტინოპოლის), ნიკეის, [[ტრაპიზონის იმპერია|ტრაპიზონის]] იმპერიებად და [[ეპირის დესპოტატი|ეპირის დესპოტატად]]. ჯვაროსანთა მიერ [[კონსტანტინოპოლი]]ს აღების შემდეგ საპატრიარქოს უმაღლესმა წარმომადგენლობამ და დედაქალქის მრავალმა დიდებულმა [[ნიკეა]]ს შეაფარა თავი, რომელიც მალე იქცა ეროვნულ-განმათავისუფლებელი ბრძოლის მთავარ ცენტრად. ნიკეის იმპერიის დამაარსებლად [[თეოდორე I ლასკარისი]] ითვლება ([[1208]]-[[1222]] წწ.). მან დაქირავებული ჯვაროსნების დახმარებით დაამარცხა [[თურქ-სელჩუკები]]. აღმოსავლეთიდან მეორე საშიში მტერი იყო [[ტრაპიზონის იმპერია]], რომლის იმპერატორმა [[ალექსი I (ტრაპიზონი)|ალექსი კომნენოსმა]] გადაწყვიტა დაეპყრო ნიკეის იმპერია, მაგრამ თეოდორე I ლასკარისმ იგი დაამარცხა და [[შავი ზღვა|შავიზღვისპირეთის]] რამდენიმე ქალაქიც დაიპყრო ([[1214]] წ.). თეოდორე ლასკარისის სიკვდილის შემდეგ ნიკეის იმპერიას განაგებდა მისი სიძე [[იოანე III დუკა ვატაცე]] (1222-1254 წწ.), ენერგიული და შორსმჭვრეტელი პოლიტიკოსი. მისი მმართველობის დროს ნიკეის იმპერია კიდევ უფრო გაძლიერდა, დაუპირისპირდა რა მეორე ეროვნულ ცენტრს - ეპირის დესპოტატს, რომელიც ბოლოს თავის ვასალად აქცია.
| |||