ლევ ბერგი: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
No edit summary
ხაზი 25:
'''ლევ ბერგი''' ({{lang-ru|Берг, Лев Семёнович;}} დ. [[2 მარტი]]/[[14 მარტი]] [[1876]] — გ. [[24 დეკემბერი]], [[1950]]) — საბჭოთა [[გეოგრაფი]] და [[ბიოლოგია|ბიოლოგი]]. სსრკ მეცნიერებათა აკადემიის აკადემიკოსი ([[1946]]; [[წევრ-კორესპონდენტი]] [[1928|1928 წლიდან]]), რსფსრ მეცნიერებათა დამსახურებული მოღვაწე ([[1934]]). [[1898|1898 წელს]] დაამთავრა [[მოსკოვის უნივერსიტეტი]]. [[1904]]-[[1913]] წლებში მეცნიერებათა აკადემიის ზოოლოგიური მუზეუმის ზოოლოგი ქალაქ [[სანქტ-პეტერბურგი|სანქტ-პეტერბურგში]]. [[1914]]-[[1918]] წლებში მოსკოვის სასოფლო-სამეურნეო ინსტიტუტის [[პროფესორი]] იქთიოლოგი. [[1916|1916 წლიდან]] პეტროგრადის უნივერსიტეტის [[ფიზიკური გეოგრაფია|ფიზიკური გეოგრაფიის]] კათედრის პროფესორი. ლევ ბერგი გეოგრაფიული ინსტიტუტის შექმნის (1918) ერთ-ერთი ორგანიზატორია, რომელიც [[1925|1925 წელს]] გადეკეთდა სანქტ-პეტერბურგის უნივერსიტეტის გეოგრაფიულ ფაკულტეტად, სადაც სიცოცხლის ბოლომდე ხელმძღვანელობდა [[ფიზიკური გეოგრაფია|ფიზიკური გეოგრაფიის]] კათედრას. [[1918]]-[[1930]] წლებში ხელმძღვანელობდა სახელმწიფო ჰიდროლოგიური ინსტიტუტის ტბების განყოფილებას. [[1934|1934 წლიდან]] ზოოლოგიის ინსტიტუტის ნამარხი თევზების ლაბორატორიის გამგეა. [[1940]]-[[1950]] წლებში [[სსრკ გეოგრაფიული საზოგადოება|სსრკ გეოგრაფიული საზოგადოების]] პრეზიდენტი.
 
ლევ ბერგმა დაამუშავა მოძღვრება [[ლანდშაფტი|ლანდშაფტებზე]], განავითარა [[ვასილი დოკუჩაევი]]ს იდეები ბუნებრივი ზონების შესახებ, რაც ასახულია მის ნაშრომებში ''„სსრ კავშირის ლანდშაფტურ-გეოგრაფიული ზონები“'' (ნაწილი 1-2, [[1931]]-[[1952]]) და ''„სსრ კავშირის ბუნება“'' ([[1937]]). ბერგმა გამოიკვლია დასავლეთ ციმბირის ტბები, [[არალის ზღვა]], [[ბალხაშიბალხაშის ტბა|ბალხაშის]], [[ისიკ-ყული|ისიკ-ყულის]], [[სევანის ტბა|სევანის]], [[ლადოგის ტბა|ლადოგის]], [[ქოქჩეთაუს ტბები]]. ცალკეული ნაშრომები მიუძღვნა [[კასპიის ზღვა]]სა და [[ბაიკალი|ბაიკალის ტბას]]. ბერგი ხელმძღვანელობდა ისიკ-ყულის ექსპედიციას ([[1928]]), რომელმაც დაადგინა ტბის მაქსიმალური სიღრმე — 702 მ. ავტორია [[მონოგრაფია|მონოგრაფიისა]] „არალის ზღვა“ ([[1908]]), რის შემდეგად მიენიჭა გეოგრაფიის დოქტორის ხარისხი. აგრეთვე ეკუთვნის კაპიტალური ნაშროემბი კლიმატოლოგიასა[[კლიმატოლოგია]]სა და პალეოკლიმატოლოგიაში[[პალეოკლიმატოლოგია]]ში, გეომორფოლოგიაში[[გეომორფოლოგია]]ში, ნიადაგთმცოდნეობაში[[ნიადაგთმცოდნეობა]]ში, პალეოგეოგრადისა[[პალეოგეოგრაფია]]სა და გეოლოგიაში[[გეოლოგია]]ში, ასევე გამოკვლევები გეოგრაფიის ისტორიაში. მუშაობდა რუსეთის გეოგრაფიის ისტორიის საკითხებზე.

აღსანიშნავია ნაშრომები: რუსეთის„რუსეთის გეოგრაფიული მეცნიერების ისტორიული ნარკვევინარკვევი“ ([[1929]]), კამჩატკის„კამჩატკის აღმოჩენა და ბერინგის კამჩატკური ექპსედიციებიექსპედიციები“ ([[1924]], მე-3 გამოცემა [[1946]]) და სხვ. ბერგმა გამოიკვლია მტკნარი წყლის თევზების წარმოშობა და განსალებაგანსახლება, მოგვცა მათი ზოოგეოგრაფიული დარაიონება. შეისწავლა ნამარხი თვზებითევზები და დაამუშავა თვზებისთევზების სისტემატიკა. ბერგის მრავალრიცხოვან იქტიოლოგიურ ნაშრომთაგან განსაკუთერბით მნიშვნელოვანია მონოგრაიები: რუსეტის მტკნვარი წყლების თევზები (1916, მე-4 გამცოემა გამოვიდა სახელწოდებით სსრ კაშირისა და მისი მოსაზღვრე ქვეყნების მტკნარი წყლების თევზეწბი, ნაწილი 1-3, 1948-1949). და თანამედოროვე და ნამარხი თევზების სისტემა (1940). 1922 წელს წამოაყენა ევოლუციის იდეალისტური თეორია ნომოგენეზი, რომელიც მკაცრად იქნა გაკრიტიკებული. ბერგის სახელი წეოდა ვულკანს კუნძულ ურუპზე, პიკს პამირზე, მყინვარებს პამირზე და ჯუნგარიის ალათაუზე და სხვ. დაჯილდოებულია 2 ორდენითა და მელდებით.
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/wiki/ლევ_ბერგი“-დან