'''ზაგროსის მთიანეთი''' ({{lang-fa|رشتهكوههای زاگرس}}) — მთათა სისტემა [[ირანი]]ს ტერიტორიაზე. მდებარეობს [[ირანის მთიანეთისმთიანეთი]]ს სამხრეთ-დასავლეთით. ნაწილი [[ერაყი]]ს ტერიტორიაზეც ვრცელდება. სიგრძე დაახლოებით 1500 კმ, სიგანე 200-300 კმ. უმაღლესი მწვერვალი 4548 მ (მთა [[ზარდქუჰი]]) ქალაქ [[ისპაანი|ისპაანის]] სიახლოვეს მდებარეობს. მწვერვალებზე მცირე [[მყინვარი|მყინვარებია]]. ზაგროსის მთიანეთი ჩრდილოეთ-დასავლეთიდან სამხრეთ-აღმოსავლეთისაკენ გადაჭიმული ურთიერთპარარელური ქედების სისტემაა. ქედები ერთიმეორისაგან გამოყოფილია ვიწრო, კანიონისებრი [[ხეობა|ხეობებითა]] და [[ქვაბული|ქვაბულებით]]. ჩამოყალიბებულია რამდენიმე ეკოსისტემა, რომელთაგან გამორჩეული ადგილი უკავია ტყისა და ტყე-სტეპის ზონებს. აგებულია მეზოზოური და კაინოზოური [[კირქვა|კირქვებითა]] და [[ფიქალი|ფიქლებით]]. ასაკი [[ალპები|ალპის მთების]] ასაკს უახლოვდება. განვითარებულია [[კარსტი]]. მარილიანი ბორცვები და მყინვარები ზაგროსითვისზაგროსისთვის აგრეთვე ნიშანდობლივი ფორმებია.
განვითარებულია მშრალი სუბტროპიკული [[კლიმატი]]. ჭარბობს მთა-უდაბნოს ლანდშაფტი. [[რელიეფის ფორმებისფორმები]]ს ტიპური ერთეულებია: მლაშობები, ტბები და ოაზისები. არის ნავთობის[[ნავთობი]]ს საბადოები. ხარობს [[ფინიკის პალმა]], [[ვაზი]] და [[ციტრუსები]].
[[სოფლის მეურნეობა|სოფლის მეურნეობის]] ნიშნები ზაგროსის მთისწინეთში ჯერ კიდევ ჩვენი წელთაღრიცხვის 9000 წ. შეინიშნება, კერძოდ ქალაქებს: ანშანსა და სუზში. [[ჯარმო]] წარმოადგენს ერთადერთ არქეოლოგიურ ძეგლს. აღსანიშნავია აგრეთვე [[შანიდარის მღვიმე]], სადაც აღმოაჩინეს ნეანდერტალელის[[ნეანდერტალელი]]ს კვალი.
