სერბეთი და ჩერნოგორია: განსხვავება გადახედვებს შორის

[[1991]]-[[1992|92]] წლებში ერთაშორისი ურთიერთობების გამწვავების შედეგად დაიშალა [[იუგოსლავია|იუგოსლავიის ს.ფ.რ.]], რომელიც [[1945]] წლიდან არსებობდა. მისი შემადგენლობიდან გავიდნენ [[სლოვენია]], [[ხორვატია]], [[ბოსნია და ჰერცეგოვინა]] და [[მაკედონია]]. [[1992]] წელს სერბეთმა და ჩერნოგორიამ შექმნეს საკავშირო სახელმწიფო, რომელსაც სათავეში ჩაუდგა სლობოდან მილოშევიჩი, მაგრამ საერთაშორისო თანამეგობრობამ იგი არ ცნო ყოფილი ფედერაციის სამართალმემკვიდრედ. მილოშევიჩის ნაციონალისტური პოლიტიკის საპასუხოდ [[1998]] წელს გართულდა ვითარება ეთნიკური [[ალბანელები|ალბანელებით]] დასახლებულ [[კოსოვო|კოსოვოს]] ავტონომიაში, რომელიც საომარ მდგომარეობაში გადაიზარდა. ხანგრძლივი მოლაპარაკებებისა და გაფრთხილებების მიუხედავად აქ გრძელდებოდა ეთნიკური წმენდა. ამიტომ [[1999]] წელს ამ პროცესში ჩაერთო [[ჩრდილოეთ ატლანტიკის ხელშეკრულების ორგანიზაცია|ნატოს]] შეიარაღებული ძალები, რომლებმაც განახორციელეს სერბიისსერბეთის ქალაქების საავიაციო დაბომბვები. ამჟამად კოსოვოს ტერიტორიაზე შეყვანილია ნატოს სამშვიდობო ძალები, თუმცა მდგომარეობა კვლავ ფეთქებადსაშიშია. კოსოვო ფორმალურად სერბეთის ნაწილია, თუმცა ფაქტიურად გაეროს მმართველობის ქვეშ მყოფ საერთაშორისო [[პროტექტორატი|პროტექტორატს]] წარმოადგენს. [[2000]] წლის სექტემბერში გაყალბებული საპრეზიდენტო არჩევნებისა და მასობრივი სახალხო გამოსვლების შემდეგ სერბეთის ხელისუფლებაში ოპოზიციონერი ვოისლავ კოშტუნიცა მოვიდა. [[2003]] წლის თებერვალში იუგოსლავიის სკუპშინამ გამოაცხადა ახალი სახელმწიფოს - სერბეთის და ჩერნოგორიის კავშირის დაფუძნება. მანამდე ორივე რესპულიკის პარლამენტებმა დაამტკიცეს ახალი კავშირის კონსტიტუცია.