სილამაზე: განსხვავება გადახედვებს შორის

'''სილამაზე''' — [[ესთეტიკა|ესთეტიკური]] კატეგორია, რომელიც აღნიშნავს სრულყოფილებას, ობიექტის[[ობიექტი]]ს ასპექტების ჰარმონიულ შეხამებას. ობიექტი დამკვირვებლის მიმართ განიცდის ესთეტიკურ ტკბობას. სილამაზე წარმოადგენს [[კულტურა|კულტურის]] უმნიშვნელოვანეს კატეგორიას. მისი აბსოლუტური ხარისხია შესანიშნაობა. ამასთან ერთად სილამაზე არის ზოგადი და მრავაგვარინაირგვარი გაგება, ხშირ შემთხვევაში ეკლეკტიკური[[ეკლექტიკა|ეკლექტიკური]].

[[ანტიკური ხანა|ანტიკურ პერიოდში]] ცნება სილამაზე წარმოადგენდა [[ფილოსოფია|ფილოსოფიის]] აღქმის უმნიშვნელოვანეს ყოფიერებას. ძველი ბერძენი ფილოსოფოსების მიერ სილამაზე აღიქმებოდა არსებითად ობიექტურად და [[ონტოლოგია|ონტოლოგიური]] სახით, რომელიც დაკავშირებულია უნივერსუმის სრულყოფილებასთან.

სოკრატეს[[სოკრატე]]ს დროს სილამაზე განიხილება არა მხოლოდ ონტოლოგიური გაგებით, არამედ როგორც გონის კატეგორია, [[აღქმა]]. სოკრატესთვის სილამაზე იყო სამყაროს[[სამყარო]]ს მნიშვნელოვანი კატეგორია. პლატონის[[პლატონი]]ს მიხედვით [[ადამიანი]] დაბადებამდე იმყოფება სილამაზის სფეროში და სუფთა აზრებში. აგრეთვე ფიქრობდა, რომ სილამაზის იდეა (ფორმა) სხვა დანარჩენ იდეებზე მაღლა დგას. არისტოტელემ[[არისტოტელე]]მ დაინახა კავშირი სილამაზესა და სათნოებას შორის და ამტკიცებდა, რომ სათნოება მიმართულია სილამაზისკენ.