ერთა ლიგა დაარსდა [[1919]]-[[1920]] წლების [[ვერსალის ხელშეკრულება|ვერსალის ხელშეკრულებით]]. ლიგის ჩამოყალიბების საფუძვლად არსებული დიპლომატიური ფილოსოფია რადიკალური წინსვლა იყო წინა ას წელთან შედარებით. ლიგას არ ჰყავდა საკუთარი შეიარაღებული ძალები და ამგვარად მისი რეზოლუციების შესრულებაში ზესახელმწიფოების იმედზე რჩებოდა, თუმცა ეს უკანასკნელნი ხშირად ამ ფუნქციის შესრულებისგან თავს იკავებდნენ.
ერთა ლიგის დამფუდძნებელი იყო 44 ქვეყანა. მათ შორის არ იყო ორი უმნიშვნელოვანესი სახელმწიფო: [[აშშ]] და [[რუსეთი]]. ერთა ლიგის მუშაობას გენერალური მდივანი ხელმძღვანელობდა,გენერალური სამდივნოს საშუალებით. ერთა ლიგის მთავარი მმართველი ორგანოები,რომლებიც მდებარეობდა ჟენევაში იყო:1) საბჭო ;2)ანსამბლეა ასსამბლეა; 3) საერთაშორისო სასამართლო. საბჭო- შედგებოდა 4 მუდმივი და 4 არჩევითი წევრისაგან. მუდმივი წევრები იყვნენ [[იტალია]], [[საფრანგეთი]],დ. [[დიდი ბრიტანეთი,]] და [[იაპონია]]. [[1934]] წელს ლიგაში მიიღეს რუსეთი, [[1939]] წელს კი როდესაც რუსეთმა ომი გამოუცხადა ფინეთს ის გარიცხეს ერთა კავშირიდან.ანსამბლეა- ასამბლეა მსოფლიო პარლამენტის შექმნის პირველი მცდელობა.ანსამბლეაზე ასამბლეაზე განიხილებოდა სხვადასხვა სახის მსოფლიო პრობლემები. ნებისმიერ სახელმწიფოს უფლება ჰქონდა ვეტო დაედო ნებისმიერ გადაწყვეტილებაზე, ამიტომ ხშირად მნიშვნელოვანი საკითხები იბლოკებოდა. საერთაშორისო სასამართლო-მდებარეობდა ქ.ჰააგაში [[ჰააგა]]ში შედგებოდა სხვადასხვა ქვეყნიდან არჩეული 15 მოსამართლისგან და განიხილავდა ქვეყანათა შორის დავებს. ცჰამოტვლილთაჩამოთვლილთა გარდა ერთა ლიგას ჰქონდა სხვა კომიტეტებიც, რომლებიც ზრუნავდნენ: ქალთა უფლებების დაცვაზე,ბავშვტა ბავშვთა სოციალური პირობების გაუმჯობესებაზე,ეკონომიკურ და ფინანსურ პრობლემებზე. 1941 წელს ერთა ლიგის ანსამბლეისასამბლეის გენერალური სხდომა გაიმართა. 1946 წლის აპრილში ერთა ლიგამ თვითლიკვიდაცია მოახდინა და ასპარეზი დაუთმო თავის მემკვიდრეს, [[გაერთიანებული ერების ორგანიზაციასორგანიზაცია]]ს.
