აღმოსავლეთი ალპები: განსხვავება გადახედვებს შორის

განსაკუთრებითთგანსაკუთრებით მაღალია აღმოსავლეთი ალპების ცენტრალური ზონა, სადაც გამოიყოფა ალპის მთების ჯგუფები: [[რეტის აპლები.]], [[ეცტალის ალპები]], [[ცილერტალის ალპები]], [[მაღალი ტაუერნი|მაღალი]] და [[დაბალი ტაუერნი]], [[დოლომიტის ალპები]], [[ორტლერის ალპები]] და სხვ. ჩრდილოეთ ნაწილში უფრო დაბალი, მაგრამ მეტად დანაწევრებული,, ციცაბოკალთებიანი, დაკარსტული, [[მეზოზოური ჯგუფი|მეზოზოური ასაკის]] კირქვებითა და დოლომიტებით აგებულიააგებული ქედია, რომელთაგან აღსნიშნავიააღსანიშნავია: [[ალგეის ალპები]], [[კიცბიუელის ალპები]], [[ბავარიის ალპები]], [[ბერხტესგადენის ალპები]] და სხვ. კიდევ უფრო ჩრდილოეთით არის მეზოზოურ-კაინოზოური ფლიშის დაბალი ქედები. ცენტრალური ზონის სამხრეთით აღმართულია კირქვული ქედები ([[ლომბარდიის]], კარნის, დოლომიტის, იულიუსის ალპები და სხვ.), რომლებიც სამხრეთ უფრო დაბალ კირქვულ წინაალპებში გადადის. გამყინვარების ფართობი მას გაცილებით ნაკლები აქვს და მყინვარებიც ნაკლები სიდიდისაა, მაგრამ მთავარ მწვერვალებსა და ქედებზე აქაც დიდძალი მუდმივი ყინულია დაგროვილი.