ჯავაჰარლალ ნერუ: განსხვავება გადახედვებს შორის

'''ჯავაჰარლალ ნერუ''' ([[ჰინდი]]: जवाहरलाल नेहरू); (დ.[[14 ნოემბერი]], [[1889]], [[ალაჰაბადი]] — გ. [[27 მაისი]], [[1964]], [[დელი]]), – ასევე პანდიტი (მეცნიერი-მასწავლებელი), [[ინდოეთი]]ს დამოუკიდებლობის მოძრაობის ერთ-ერთი უმნიშვნელოვანესი ლიდერი, [[ინდოეთის ეროვნული კონგრესი]]ს თავმჯდომარე, ინდოეთის პირველი [[პრემიერ-მინისტრი]], ინდოეთის დამოუკიდებლობის გამოცხადებიდან [[1947]] წლის [[15 აგვისტო]]სდან.

დაიბადა [[ალაჰაბადი|ალაჰაბადში]]. დედამისი, სვარუპანი, გავლენიანი სახელმწიფო მოხელის ოჯახიდან იყო. ნერუ ერთადერთი ვაჟი იყო; ჰყავდა სამი და, მათ შორის იყო ვიჯაია ლაკშმი პანდიტი. ნერუს ოჯახი წარმოშობით ქაშმირიდან[[ქაშმირი]]დან იყო და სარასვატის ბრაჰმულ კასტას ეკუთვნოდა.

განათლება ინდოეთისა[[ინდოეთი]]სა და უცხოეთის საუკეთესო სკოლებში მიიღო. ჰაროუში, ტრინიტის კოლეჯში, [[კემბრიჯის უნივერსიტეტი|კემბრიჯი]], შინ ბრუნდება და მამის კვალდაკვალ პოლიტიკას მიჰყვება.

მშობლების ხელშეწყობით ნერუმ კამალა ნერუზე იქორწინა [[1916]] წელს, რომელიც იმ დროს 16 წლის იყო. ქორწინებისას თავად ნერუ 26 წლის იყო. კამალა კაშმირის ცნობილი ოჯახიდან იყო [[დელი]]დან.