ფიზიკური გეოგრაფია: განსხვავება გადახედვებს შორის

==ფიზიკური გეოგრაფიის საგანი==

[[ფაილი:Alexander von Humboldt-selfportrait.jpg|მინი|მარცხნივ|160პქ|[[ალექსანდერ ჰუმბოლდტი]] - ფიზიკური გეოგრაფიის მამამთავარი]]

[[ლანდშაფტმცოდნეობა]], [[პალეოგეოგრაფია]]) და კერძო, გეოგრაფიული გარსის ცალკეული კომპენენტების შემსწავლელ მეცნიერებათაგან ([[გეომორფოლოგია]], [[კლიმატოლოგია]], [[ხმელეთის ჰიდროლოგია]], [[ოკეანოლოგია]],

[[გლაციოლოგია]], [[გეოკრიოლოგია]], [[ნიადაგების გეოგრაფია]], [[ბიოგეოგრაფია]]). კერძო მეცნიერებები და [[პალეოგეოგრაფია]] განეკუთვნება როგორც ფიზიკურ გეოგრაფიას, ასევე ერთ-ერთ მომიჯნავე საბუნებისმეტყველო

ფიზიკური გეოგრაფია მჭიდროდაა და კავშირებული ასევე [[კარტოგრაფია]]სთან და [[ეკონომიკური გეოგრაფია|ეკონომიკურ გეოგრაფიასთან]].

 

ტექნიკური, სოფლის მეურნეობის, მედიცინისა და სხვა მეცნიერებების მიჯნაზე ყალიბდება ფიზიკური გეოგრაფიის გამოყენებითი მიმართულებანი.

 

[[არისტოტელე]]ს და მის მიდევრებს აინტერესებდათ [[გეოგრაფიული გარსი|დედამიწის გარსების]] ურთიერთობა, [[წყალი|წყლისა]] და [[ჰაერი]]ს წრებრუნვა, ატმოსფერული მოვლენების წარმოქმნის მიზეზები და სხვა მსგავსი საკითხები.

 

==ფიზიკური გეოგრაფია საქართველოში==

[[საქართველო]]ს ტერიტორია ფიზიკურ-გეოგრაფიულ რაიონებად პირველად [[ივანე ფიგუროვსკი]]მ დაყო. საქართველოს კომპლექსური ფიზიკურ-გეოგრაფიული დახასიათება ამიერკავკასიის ფონზე მოგვცეს [[ალექსანდრე ლაისტერი|ალექსანდრე ლაისტერმა]] და [[გრიგოლ ჩურსინი|გრიგორ ჩურსინმა]]([[1929]]).

გასული საუკუნის 40-იან წწ. დაიწყო [[საქართველო]]სა და მისი რეგიონების ფიზიკურ-გეოგრაფიული (ლანდშაფტური) შესწავლა. ამ მიმართულებით მუშაობდნენ ბუნების ცნობილი მკვლევარები [[ალექსანდრე ჯავახიშვილი (გეოგრაფი)|ალექსანდრე ჯავახიშვილი]], [[ბორის დობრინინი]], [[ლევან მარუაშვილი]], [[დავით უკლება]] და სხვ. დაიბეჭდა მონოგრაფიები : „აღმოსავლეთ საქართველოს ფიზიკურ-გეოგრაფიული

დარაიონება სოფლის მეურნეობის მიზნებისათვის“ და „აღმოსავლეთ საქართველოს მთიანი მხარეების ლანდშაფტური და ფიზიკურ-გეოგრაფიული რაიონები“ ([[1968]] და [[1974]]).