აკირა კუროსავა: განსხვავება გადახედვებს შორის

|ეროვნება = [[იაპონელები|იაპონელი]]

|მეუღლე = იოკო იაგუჩი

[[1950]] წელს კუროსავამ გადაიღო ფილმი "[[რაშომონირასიომონი]]", სადაც მთავარ როლს ტოსირო მიფუნე თამაშობდა. ფილმი ეფუძნებოდა [[რიუნოსკე აკუტაგავა]]ს მოთხრობას [[უსიერ ტყეში]]. ამ ფილმით კუროსავამ დაანგრია იაპონური კინოს ტრადიციული სტილისტიკა. 4 ადამიანი სრულიად შემთხვევით ტყეში მკვლელობის და გაუპატიურების მომსწრე ხდება. ოთხივე მოწმე მომხდარის სრულიად განსხვავებულ ვერსიას ყვება, მათი მონაყოლისგან რადიკალურად განსხვავდება დაზარალებულის და დამნაშავის მონაყოლიც. რეჟისორი არ ცდილობს გაარკვიოს სიმართლე, იგი ამ ფილმით აჩვენებს, რომ ადამიანს არ აქვს მოვლენების ობიექტურად გადმოცემის უნარი, საკუთარ თავზე მიუკერძოებლად ვერ საუბრობს, რადგან ადამიანის მთავარი თვისება ეგოიზმია.

[[1954]] გამოსულმა ფილმმა "[[შვიდი სამურაი]]" ამერიკის კინოაკადემიის მთავარი პრიზი [[ოსკარი]] მოიპოვა, შემდეგ კი ამერიკელებმა ამ ფილმის "რიმეიკი" გააკეთეს. როგორც აღვნიშნეთ, კუროსავამ რადიკალურად შეცვალა სამურაის ეკრანული სახე. მის ფილმებში სამურაები არა მხოლოდ პატრონისადმი უსაზღვროდ ერთგული მამაცი მეომრები არიან, არამედ გააჩნიათ საკუთარი სისუსტეებიც. ლამაზად გამოწყობილი სამურაების ნაცვლად მის ფილმებში არის ბინძური, მიფუნეს ნასვამი პერსონაჟი, რომელიც ცდილობს თავიდან აიცილოს სისხლისღვრა, ხოლო საქმე საქმეზე როცა მიდის, მაშინ მამაცად იბრძვის. მისი გმირები არა მხოლოდ ფიზიკური მონაცემებით გამოირჩევიან, არამედ სულიერებითაც, სამართლიანობის გრძნობით.

კუროსავას პოპულარობის ზრდას 50-იან წლებში მისმა საყვარელმა მსახიობმა, ტოსირო მიფუნემაც შეუწყო ხელი. იგი გამოირჩეოდა სხვა მსახიობების ფონზე. მუშაობისას კუროსავა გადამღები ჯგუფის მიმართ ძალიან მომთხოვნი იყო. მის ფილმებში დიდ როლს მსახიობების გარდა ბუნებაც ასრულებდა. მას შეეძლო გადაღების შეჩერება სასურველ ამინდამდე, ფილმში [[რასიომონი]] კოკისპირული წვიმა ისეთივე მრავლისმთქმელია, როგორც პერსონაჟები.

მიუხედავად იმისა, რომ კუროსავას ყოველივე იაპონურითაა გაჯერებული, მას ასევე აღფრთოვანებდა დასავლური დრამა. დასავლური დრამატურგიის გავლენით მან შექმნა [[შექსპირი, უილიამ|შექსპირის]] ტრაგედიების ეკრანიზაციები:გავლენით მან შექმნა ფილმები [[ტახტი სისხლში]] ([[მაკბეტი]]"), და "[[მეფემეომრის ლირიჩრდილი]]" ("[[ტახტიმეფე სისხლშილირი]]") და "[[რანისამოთხე და ჯოჯოხეთი]] ([[ჰამლეტი]]"). ასევე უნდა აღინიშნოს [[გორკი, მაქსიმ|გორკისგორკისა]] "([[ფსკერზე]]ს" მიხედვით შექმნილი ეკრანიზაცია) და [[დოსტოევსკი, თედორე|დოსტოევსკის]] "([[იდიოტი]]ს") მისეული ინტერპრეტაციაეკრანიზაციები. დასავლური დრამების ეკრანიზაციის დროს იგი ერთგვარ ადაპტირებას აკეთებდა და პიესის სამოქმედო არეალი იაპონიაში გადაჰქონდა, რათა უფრო გასაგებად და ნათლად გადმოეცა სათქმელი. მაგალითად, ფილმში "ტახტი სისხლში" არ არის არცერთი ფრაზა შექსპირისეული ფრაზა, თუმცა ნაწარმოების პათოსი სრულად არის შენარჩუნებული. ფილმი დადგმულია თეატრი [[ნო]]ს სტილში, მიუხედავად ამისა, იგი ითვლება ”მაკბეტის””[[მაკბეტი]]ს” ერთერთ საუკეთესო ეკრანიზაციად.

[[1960]] წელს კუროსავამ დააარსა საკუთარი კინოსტუდია "კუროსავა პრო", სადაც დადგა ფილმები "[[ბოროტებიცუდებს ცოცხლებიმშვიდად რჩებიანსძინავთ]]", "[[მცველი]]", "[[სანძიურო]]", "[[სამოთხე და ჯოჯოხეთი]]". ამის შემდეგ იაპონურ კინემატოგრაფიაში შექმნილმა კრიზისმა იგი აიძულა დაფინანსება [[ჰოლივუდი|ჰოლივუდში]] ეძია. მას არ გაუმართლა, მის მიერ ჩაფიქრებული კინოები სხვა რეჟისორებმა გადაიღეს. [[1969]] წელს კი კუროსავამ და იაპონური კინოს სამმა დიდოსტატმა [[კინოშიტა კეისუკე]]მ, [[იტიკავა კონ]]მა და [[კობაიაში მასაკი]]მ დააარსეს კომპანია "ოთხი მხედარი", სადაც კუროსავამ თავისი პირველი ფერადი კინო "[[დოდესკადენი]]" გადაიღო. ფილმს კომერციული წარმატება არ ჰქონდა.

* [[1950]] — [[რაშომონირასიომონი]], 羅生門

*{{commons-inline|Category:Akira Kurosawa|აკირა კუროსავა}}