სინთეზური ენები: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შეუმოწმებელი ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
No edit summary |
||
ხაზი 1:
{{მუშავდება|1=[[სპეციალური:Contributions/Dixtosa|Dixtosa]]|2=2011 წლის 16 აგვისტო}}
{{ენათმეცნიერება}}
'''სინთეზური ენები''' ისეთი ტიპის ენებია, რომლებშიც სიტყვათა შორის გრამატიკული მიმართებები გამოიხატება მორფოლოგიური ხერხებით, თვით სიტყვის ფარგლებში აფიქსებისა და ფუძის ფლექსიის(სიტყვათწარმოება) საშუალებით. სინთეზურია [[ძველი ბერძნული ენა|ძველი ბერძნული]], [[ლათინური ენა|ლათინური]], [[რუსული ენა|რუსული]], [[ქართული ენა|ქართული]] და სხვა ენები. ქართულ ენაში [[სუბიექტი]] და ობიექტები(პირდაპირი და ირიბი) გარჩეულია ერთმანეთისაგან ბრუნვეითა და პირის ნიშნებით. მაგალითად, წინადადებაში ''სტუდენტმა მეგობარს მისწერა წერილი'', სუბიექტი გამოხატულია [[მოთხრობითი ბრუნვით]], ირიბი ობიექტი გამოხატულია მიცემითი ბრუნვით, პირდაპირი ობიექტი გამოხატულია სახელობითი ბრუნვით.
ასევე, სიტყვაში ''მ-წერ-ს'', სუბიექტი გამოხატულია -ს სუფიქსით, ირიბი ობიექტი გამოხატულია მ- პრეფიქსით. პირდაპირი ობიექტი ზმნაში გამოხატული არაა.
სინთეზურ ენებში შეიძლება შეგვხვდეს ანალიზური ფორმათწარმოება. მაგალითად ზედსართავის უფროობითი ხარისხის წარმოებისას, კარგი -> უფრო კარგი<ref>თუმცა ქართული გვაქვს ერთი სიტყვაც: უკეთესი</ref>. იმას, თუ რომელ კატეგორიას განეკუთვნება ენა - სინთეზურს თუ ანალიზურს წყვეტს ის, თუ რომელი ფორმები სჭარბობს ენაში. დროთა ვითარებაში ენა შეიძლება გახდეს სინთეზური და პირუკუ.
==იხილეთ აგრეთვე==
Line 11 ⟶ 15:
{{ქსე|9|372}}
==სქოლიო==
[[კატეგორია:ენათმეცნიერული ტოპოლოგია]]▼
{{სქოლიო}}
[[კატეგორია:სინთეზური ენები]]
| |||