გიორგობა: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შემოწმებული ვერსია][შეუმოწმებელი ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
ვიკიფიც. წყაროები
ხაზი 2:
'''გიორგობა''', [[ქრისტიანობა|ქრისტიანული]] წმინდანის [[გიორგი კაპადოკიელი]]ს სახელობის დღეობა. [[ქრისტიანული საეკლესიო კალენდარი|საეკლესიო კალენდრის]] მიხედვით, აღინიშნებოდა [[23 აპრილი|23 აპრილს]] და [[10 ნოემბერი|10 ნოემბერს]] (ძველი სტილით). ხალხური გიორგობა სხვადასხვა ადგილას სხვადასხვა სახელწოდებოთ იმართებოდა: [[ქართლი|ქართლში]] - გერისთობა, უსანეთობა, [[ატოცობა]]; [[კახეთი|კახეთში]] - [[ალავერდობა]], თეთრი გიორგობა; [[სამეგრელო|სამეგრელოში]] - [[ილორობა]] და სხვა.
 
== ხალხური ლეგენდა ==
==ისტორია==
[[საქართველო|საქართველოში]] არსებობდა [[წმ. გიორგი]]ს სახელობის 363 [[ტაძარი]] და სამლოცველო ([[ლეგენდა|ლეგენდის]] მიხედვით, წმ. გიორგის [[სიკვდილი|სიკვდილის]] შემდეგ [[ღმერთი|ღმერთმა]] მისი სხეული დაანაწილა და ქვეყანაზე მიმოაბნია. ყველგან, სადაც ეს ნაწილი მოხვდა, სალოცავები დააწესა).
 
== მარქსისტული ეთნოგრაფიის მიდგომა ==
ზოგიერთიდღეს მკვლევარისუკვე დრომოჭმული[[ფრიდრიხ ენგელსი|ენგელსის]] [[კულტურული სტადიალიზმი]]სა და [[მარქსიზმ-ლენინიზმი|მარქისტულ-ლენინური]] ეთნოგრაფიული სკოლის მიმდევარ მკვლევართა მოსაზრებით ([[ივანე ჯავახიშვილი|ივ. ჯავახიშვილი]], [[ვერა ბარდაველიძე]] და სხვ.),<ref>[http://www.mapageweb.umontreal.ca/tuitekj/publications/Tuite-1996-revKiknadze.pdf Kevin Tuite, Highland Georgian paganism — archaism or innovation? Review of Zurab K’IK’NADZE. 1996. kartuli mitologia, I. !vari da saq’mo. Université de Montréal, for: Annual of the Society for the Study of the Caucasus]</ref> გიორგობას საფუძვლად უდევს მცენარეული სამყაროსა და ნადირთა მფარველი, [[ფალოური]], მოკვდავი და აღდგენადი ღვთაების თაყვანისცემა. მომდევნო ხანაში ამ ღვთაებას ელვისა და ჭექა-ქუხილის გამგებლისა და მსაჯულის ფუნქციაც დაეკისრა, ხოლო [[იკონოგრაფია|იკონოგრაფიულად]] ცეცხლოვანი ატრიბუტებით აღჭურვილი მეომარი ღვთაების სახით ჩამოყალიბდა.{{ფაქტი}}
 
ძველად საქართველოში ცალკეულ კუთხეებში თაყვანს სცემდნენ ამ [[ღვთაება|ღვთაებებს]], რომლებიც მიუხედავად შინაარსობრივი იგივეობისა, სხვადასხვა სახელით იწოდებოდნენ და ამა თუ იმ ტერიტორიული ერთეულის მფარველებად ითვლებოდნენ. აღმოსავლეთ საქართველოში მთაში დღემდე შემორჩენილია ადგილობრივი ღვთაებები, რომელთაც გარდა თავისი სახელისა, გიორგისაც უწოდებდნენ (ლაშარი, ლომისა, ხახმატი და ა. შ.), ბარში კი ძველი წარმართული ღვთაება მთლიანად შეცვალა ქრისტიანულმა წმინდა გიორგიმ. კულტმსახურებისას მიღებული იყო [[ზვარაკი]]ს [[მსხვერპლშეწირვა|შეწირვა]]: კლავენ მამალს, ცხვარს, ხარს. საერთოდ ყველა დღეობა მცირეოდენი განსხვავებით ერთი პრინციპის მიხედვით იყო აგებული.<ref>ბარდაველიძე ვ., "აღმოსავლეთ საქართველოს მთიანეთის ტრადიციული საზოგადოებრივ-საკულტო ძეგლები", ტ. 1- ფშავი, თბ., 1974</ref>
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/wiki/გიორგობა“-დან