ნაოჭი (გეოლოგია): განსხვავება გადახედვებს შორის

'''დანაოჭება''' — [[დედამიწის ქერქი|დედამიწის ქერქში]] ფართოდ გავრცელებული ტექტონიკური პროცესი, რომელიც იწვევს დანალექ ქანთა დეფორმაციას და წარმოქმნის სხვადასხვა ზომისა და ფორმის ნაოჭებს. განარჩევენ დანაოჭების ორ ძირითად ტიპს : წყვეტილს (ბაქნურს, გუმბათისებურს) და სრულს (გეოსინკლინურს, ხაზოვანს).

 

''წყვეტილი დანაოჭება'' წარმოადგენს შრეებრივი ქანების იზოლირებულ მომრგვალებულ ან ოვალურ აზევებას, რომელთაც გუმბათისებრი ფორმა აქვთ. ისინი ერთმანეთისაგან გათიშულია დეპრესიებით, სადაც შრეები დაუნაოჭებელია. ნაოჭებს უმთავრესად სუსტად დამრეცი, ზოგჯერ ფლექსურებით ან რღვევებით გართულებული ფრთები აქვს, რაც ნაოჭს დიდ ამპლიტუდას ანიჭებს. რეგიონის ფარგლებში ყოველ

ცალკეულ ნაოჭს სხვადასხვა მიმართულება და განსხავებული მორფოლოგიური თავისებურებები ახასიათებს. წყვეტილი დანაოჭება ბაქნებზე განვითარებული დანალექი საფრის დანაოჭების მთავარი ტიპია, გვხვდება აგრეთვე მთისწინა (კიდურა) და მთათაშუა როფებში და [[გეოსინკლინი|გეოსინკლინებშიც]].

 

 

ნაოჭთა ფრთები, როგორც წესი, ციცაბოა ან ვერტიკალური, ზოგჯერ გადაბრუნებულიც. დიდი ნაოჭები პატარებითაა გართულებული. ნაოჭთა ღერძები დიდ მანძილზე ინარჩუნებს მიმართებას, ფორმები კი ერთ საერთო გეგმას ემორჩილება და ერთობლიობაში ქმნის დიდი მასშტაბის აზევებებსა და დაძირვებს, ე.წ. ანტიკლინორიუმებსა და სინკლინორიუმებს.

ამის მიხედვით გამოყოფენ დანაოჭების ციკლებს (მაგ: [[ბაიკალური დანაოჭება]], [[კალედონური დანაოჭება]], [[ჰერცინული დანაოჭება]], [[ალპური დანაოჭება]]).

 

 

 

== ლიტერატურა ==