დიმიტრი თესალონიკელი: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შეუმოწმებელი ვერსია][შეუმოწმებელი ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
ხაზი 1:
{{თარგი:ინფოდაფა რელიგიური მოღვაწე|წმინდანი
{{ვიკი}}
| სახელი = დიმიტრი თესალონიკელი
{{უკატეგორიო}}
| წოდება = წმინდა დიდმოწამე დიმიტრი თესალონიკელი უებრო რაინდი იყო. ტახტზე ასულმა მაქსიმილიანე გალეროსმა, სამხედრო ღირსებებისათვის, იგი (სოლუნელი)
| სურათი = Meister der Demetrius-Kirche in Saloniki 001.jpg
თესალონიკის მხარის პროკონსულად დანიშნა 305 წელს. მას ევალებოდა ქალაქის დაცვა ბარბაროსებისაგან და დევნა ქრისტიანებისა. მაგრამ დევნის ნაცვლად დიმიტრი განცხადებულად ქადაგებდა ქრისტიანულ სარწმუნოებას და ამ გზით ბევრი ქვეშევრდომიც მოაქცია ქრისტიანობაზე. განრისხებულმა მაქსიმილიანემ საპყრობილეში ჩააგდებინა იგი, თვით კი ამასობაში გლადიატორთა ასპარეზობებით ტკბებოდა, სადაც მისი რჩეული გოლიათი, ვინმე ლიოსი ორთაბრძოლებში ამარცხებდა ქრისტიანებს. ქრისტიანმა ჭაბუკმა ნესტორმა საპყრობილეში მყოფ დიმიტრის გამოსთხოვა ლოცვა-კურთხევა ლიოსთან შესაბმელად. დიმიტრის ლოცვა-კურთხევით ნესტორმა სძლია ლიოსს, რისთვისაც იმპერატორმა გამარჯვებული სიკვდილით დასაჯა, ხოლო დიმიტრის მკვლელები შეუგზავნა.
| წარწერა =
306 წლის 26 ოქტომბერს (ძვ. სტილით) მტარვალებმა შუბით განგმირეს დიმიტრი (ამ დღეს აღესრულება წმინდანის ხსენება). ამ წმინდანის ერთგულმა მსახურმა ლუპემ პირსახოცით მოაგროვა დიმიტრის სისხლი და ამ სისხლით ნაკურთხი სიწმინდეებით მრავალი სნეული იღებდა კურნებას. ერთი საუკუნის შემდეგ მოიძიეს დიდმოწამის წმინდა ნაწილები, კონსტანტინე დიდის დროს კი მის სახელზე აშენდა დიდი ტაძარი. VII საუკუნიდან წმინდა დიმიტრის ლუსკუმიდან კეთილსურნელოვანმა მირონმა დაიწყო დენა, რის გამოც წმინდანს მირონმდინარის საეკლესიო სახელწოდებაც მიენიჭა.
<!----------მსახურება---------->
| პროვინცია =[[სოლუნი]]
| ეპარქია =
| ეკლესია =
| ინთრონიზაცია =
| წასვლა =
| წინამორბდი =
| მემკვიდრე =
| Ordination =
| Consecration =
| სხვა_თანამდებობები =
<!----------პირადი მონაცემები---------->
| საერო სახელი =
| დაბადების თარიღი = [[III საუკუნე]]
| დაბადების ადგილი = [[თესალონიკი]]
| გარდაცვალების თარიღი = [[306]]
| გარდაცვალების ადგილი =[[თესალონიკი]]
| საფლავი = ნეშტი [[წმინდა დიმიტრის ბაზილიკა (თესალონიკი)|წმინდა დიმიტრის ბაზილიკა]] ({{flagicon|საბერძნეთი}})
| ეროვნება =
| რელიგია = [[ქრისტიანობა]]
| საცხოვრებელი ადგილი =
| პარტნიორი =
| მეუღლე =
| შვილები =
| მშობლები = მამა: თესალონიკის [[პოკონსული]]
| საქმიანობა =
| პროფესია =
| ალმა მატერი =
| ხელმოწერა =
| ვებ გვერდი =
| ხსენების_დღე = [[8 ნოემბერი]] (მართლ.), [[26 ოქტომბერი]] (კათოლ.)
}}
'''წმინდა დიდმოწამე დიმიტრი თესალონიკელი''' ან '''სოლუნელი''' ({{lang-el|Άγιος Δημήτριος}}; გ. [[306]] წ.)— [[ქრისტიანობა|ქრისტიანი]] [[წმინდანი]]. ის [[წამება|აწამეს]] [[რომის იმპერატორები|რომის იმპერატორის]] [[დიოკლეტიანე]] დროს.
 
==ბიოგრაფია==
[[ფაილი:Saint Demetrius (bulgarian icon).jpg|thumb|left|200px|<center>დიმიტრი თესალონიკელი<br/>ბულგარული ხატი , [[1824]])</center>]]ტახტზე ასულმა [[მაქსიმილიანე გალეროსი|მაქსიმილიანე გალეროსმა]], სამხედრო ღირსებებისათვის, იგი თესალონიკის მხარის პროკონსულად[[პოკონსული|პორკონსულად]] დანიშნა [[305]] წელს. მას ევალებოდა ქალაქის[[ქალაქი]]ს დაცვა ბარბაროსებისაგან[[ბარბაროსები]]საგან და დევნაქრისტიანების ქრისტიანებისადევნა. მაგრამ დევნის ნაცვლად დიმიტრი განცხადებულად ქადაგებდა ქრისტიანულ სარწმუნოებას და ამ გზით ბევრი ქვეშევრდომიც მოაქცია ქრისტიანობაზე. განრისხებულმა მაქსიმილიანემ საპყრობილეში ჩააგდებინა იგი, თვით კი ამასობაში გლადიატორთა ასპარეზობებით ტკბებოდა, სადაც მისი რჩეული გოლიათი, ვინმე ლიოსი ორთაბრძოლებში ამარცხებდა ქრისტიანებს. ქრისტიანმა ჭაბუკმა [[ნესტორ თესალონიკელი|ნესტორმა]] საპყრობილეში მყოფ დიმიტრის გამოსთხოვა ლოცვა-კურთხევა ლიოსთან შესაბმელად. დიმიტრის ლოცვა-კურთხევით ნესტორმა სძლია ლიოსს, რისთვისაც იმპერატორმა გამარჯვებული სიკვდილით დასაჯა, ხოლო დიმიტრის მკვლელები შეუგზავნა.
 
[[306]] წლის 26 ოქტომბერს (ძვიულ. სტილითკალენდრით) მტარვალებმა შუბით[[შუბი]]თ განგმირეს დიმიტრი (ამ დღეს აღესრულება წმინდანის ხსენება). ამ წმინდანის ერთგულმა მსახურმა ლუპემ პირსახოცით მოაგროვა დიმიტრის [[სისხლი]] და ამ სისხლით ნაკურთხი სიწმინდეებით მრავალი სნეული იღებდა კურნებას. ერთი საუკუნის შემდეგ მოიძიეს დიდმოწამის წმინდა ნაწილები, [[კონსტანტინე დიდისდიდი]]ს დროს კი მის სახელზე აშენდა დიდი ტაძარი. VII საუკუნიდან წმინდა დიმიტრის ლუსკუმიდან კეთილსურნელოვანმა [[მირონი|მირონმა]] დაიწყო დენა, რის გამოც წმინდანს მირონმდინარის საეკლესიო სახელწოდებაც მიენიჭა.