აზნაური: განსხვავება გადახედვებს შორის

თავდაპირველად "აზნაური", ჩანს, "თავისუფალს" ნიშნავდა, უძველეს ქართულ ნათარგმნ ლიტერატურაში (ძველი და ახალი აღთქმის წიგნები) ამ მნიშვნელობით არის ნახმარი. "აზნაურთა", "დიდ-დიდ აზნაურთა" და "უაზნოთა" არსებობა ქართლში უკვე V საუკუნის II ნახევრის ორიგინალურ ძეგლში "შუშანიკის მარტვილობაშია" დადასტურებული. იმდროინდელ საქართველოში არსებობდა წოდებრივი ჯგუფები, კერძოდ, მემკვიდრეობითი პრივილეგიებოთ აღჭურვილი მემამულეთა წოდება. სახელწოდება "აზნაური" მომდევნო პერიოდში ყველა წარჩინებულზე გავრცელდა და სწორედ ამ წოდებას აღნიშნავდა. ასე რომ ქართული "აზნაური" დაახლოებით იმასვე აღნიშნავდა, რასაც დასავლეთ ევროპაში [[ნობილიტეტი]] (წარჩინებული). აზნაურთა წოდების შინაგანი აღნაგობა სულ უფრო რთულდებოდა. რაც შეეხება "ტახტის აზნაურს", მას შეესაბამებოდა დასავლეთ ევროპული ტიტული "Count" (რუსული "Граф"). "სათავადო აზნაური"-ს (ისევე როგორც "ცალმოგვი აზნაური"-ს) შესატყვისი დასავლეთ ევროპული ტიტული კი გახლდათ "Chevalier".