1935 წლის 3 თებერვალს გათხოვდა მედიკოსს სტუდენტზე ივანე ჰიენიუსიჰიენიუსზე, რომელიც სწავლობდა პრაღის კარლოვის უნივერსიტეტში. 1937 წელს შვილი იურის დაბადების შემდეგ, მიემგზავრებაგაემგზავრა ქმართან პრაღაში. იქ გენიუშების მეზობელი ალექსანდრა კოსაჩ-შიმანოვსკაია - ლესილესია უკრაინკას და იყო, ავტორირომლის ნაწარმოებების რომლებმაცნაწარმოებებმა დიდი გავლენა იქონიესიქონია ლარისაზე. თავისი პირველი ლექსები პოეტმა 1939 წელს გამოაქვეყნა ბელორუსიბელარუსი ემიგრანტების - ნაციონალისტების ბერლინის გაზეთში „Раніца“. გაზეთის პირველი რედაქტორი იყო [[ფაბიან აკინჩიცი]]. 1942 წელს სინათლეგამოქვეყნდა მისმამისი პირელმაპირველი კრებულმაკრებული ''„Ад родных ніў“''-მა დაინახა, ის სავსე იყო ნოსტალგიით და მისი სამშობლო მიტოვებულის ბედის განხილვებით.
როდესაც 1939 წელს წითელი არმია დასავლეთი ბელორუსიის ტერიტორიაზე შედგაშეიჭრა, ლარისას მამა ანტონ მიკლაშევიჩი დაცხრილეს, ხოლო დედა და ორი და გაგზავნეს ყაზახეთში. 1943 წლის მარტში, ბელორუსიის სახალხო რესპუბლიკის პრეზიდენტის ვასილი ზახარკოს წერილის მიხედვით, ლარისა ჰიენიუსი ემიგრაციაში ბსრ-ის მთავრობის მდივნად დაინიშნა. ის ინახავდა და აწესრიგებდა ბსრ-ის არხივსარქივს, ეხმარებოდა ბელორუს ემიგრანტებს, პოლიტიკურ დევნილებსა და ჯარშიშეპყრობილებს.