სკაროსები (ლათ. Batoidei) — თევზების ქვერიგი ზვიგენისნაირთა რიგისა. აქვთ შიშველი ან ქიცვებიღ დაფარული კანი, ხრტილოვანი ჩონჩხი. სკაროსების უმრავლესობის თავი და ტანი შერწყმულია გაფარჩხულ მკერდის ფარფლებთან და ქმნის დისკოს. ზურგის ფარფლები კუდზეა გადანაცვლებული (ზოგიერთ სახეობას სულ არ აქვს). სკაროსების ქვერიგი მოიცავს 10 (ზოგი მკვლევარის აზრით 15) ოჯახს. უმრავლესობა ბინადრობს ტროპიკულ და სუბტროპიკულ ზღვების სანაპირო ზოლში, თუმცა ნაწილი (ჩვეულებრივი სკაროსები) გავრცელებულია ზომიერ და ცივ ზღვებში. არის აგრეთვე მტკნარი წყლის ფორმები (მაგ., სამხრეთ ამერიკის მდინარის სკაროსებრნი). შავი ზღვის საქართველოს სანაპიროებთან გვხვდება ზღვის მელა ანუ ქიცვიანი სკაროსი (Raja clavata) და ზღვის კატა (Dasyatis pastinaca).
ჩვეულებრივ ცოცხლადმშობნი ან კვერცხცოცხლადმშობნი არიან, მხოლოდ ჩვეულებრივი სკაროსები დებენ კვერცხებს. კვერცხის განვითარების ხანგრძლივობა 4,5—15 თვემდე გრძელდება. ნაყოფიერება 1-იდან რამდენიმე ათეუ ლიფსიტამდე მერყეობს. სკაროსები იკვებებიან ფსკერის ცხოველებით. სკაროსებს აქვთ სარეწაო მნიშვნელობა: ხორცს იყენებენ საკვებად, ღვიძლიდან ადნობენ ტექნიკურ ცხიმს.
