სირიის დროებითი მთავრობა
სირიის დროებითი მთავრობა (სდმ) — ალტერნატიული მთავრობა სირიაში, რომელიც ფორმირდა ქოლგა ოპოზიციური ჯგუფის, სირიის რევოლუციური და ოპოზიციური ძალების ეროვნული კოალიციის მიერ. დროებითი მთავრობა არაპირდაპირ აკონტროლებს ქვეყნის ზოგიერთ ტერიტორიას და აცხადებს, რომ სდმ არის ერთადერთი ლიგიტიმური მთავრობა სირიის ოპოზიციის სახელით სირიის არაბთა რესპუბლიკის მინისტრთა საბჭოს წინააღმდეგ. სირიაში დროებითი მთავრობის სათავო ოფისი მდებარეობს ალეპოს მუნიციპალიტეტის ქალაქ აზაზში.[1][2]
სირიის დროებითი მთავრობა | |
---|---|
الحكومة السورية المؤقتة | |
დროშა | |
მიმოხილვა | |
შეიქმნა | 18 მარტი, 2013 |
სახელმწიფო | სირია (სირიის ოპოზიცია) |
ლიდერი | აბდურაჰმან მუსტაფა |
დამნიშვნელი | სირიული კოალიციის პრეზიდენტი |
მთავარი ორგანო | კაბინეტი |
სამინისტროები | 7 |
პასუხისმგებელია | სირიული კოალიციის წინაშე |
შტაბ-ბინა | აზაზი, სირია |
ისტორია
რედაქტირება2013 წლის 19 მარტს, სტამბოლში გამართულ კონფერენციაზე, სირიის ეროვნულმა კოალიციამ სირიის დროებითი მთავრობის პრემიერ-მინისტრად აირჩია გასან ჰიტო. ჰიტომ განაცხადა, რომ ფორმირდებოდა ტექნიკური მთავრობა, რომელიც მომავალში მოიცავდა 10-12 მინისტრს, ხოლო თავდაცვის მინისტრს აირჩევდა სირიის თავისუფალი არმია.[3] თავდაპირველად, სდმ „იმყოფებოდა გადასახლებაში და სირიის შიგნით აკლდა საორგანიზაციო ბაზა“.[4] განზრახული იყო, რომ ახალი მინისტრები განთავსდებოდნენ ერთ ადგილას, მაგრამ განაწილდებოდნენ რეგიონებში სირიული ოპოზიციის კონტროლქვეშ.[5]
პირველი კაბინეტის წევრები იყვნენ ქრისტიანები, ქურთები და ქალბატონები. სირიის ეროვნული კოალიციის წევრის, აჰმად რამადანის თანახმად, კაბინეტი დაინიშნა მერიტოკრატიული პრინციპის საფუძველზე.[6] ეროვნული კოალიციის ასურელი წევრები ამბობდნენ, რომ ისინი არავითარი ყურადღების ღირსნი არ გახდნენ კაბინეტის შერჩევის დროს.[6] კოალიციის გენერალურ ასამბლეას ადმინისტრაციული ფუნქცია ჰქონდა.[7] პირველი დროებითი კაბინეტი დაიშალა 2014 წლის ივლისში.[8] ახალი კაბინეტი ფორმირდა 2014 წლის ოქტომბერში.
სირიის დროებითი მთავრობა იყო ძირითადი სამოქალაქო ხელისუფლება სირიის ოპოზიციის მიერ მართული ტერიტორიების უმრავლესობაზე. ადმინისტრაციული ადგილობრივი საბჭოების სისტემის სერვისები, როგორებიცაა სკოლები და ჰოსპიტლები, ამ ტერიტორიებზე ემსახურებოდნენ მოსახლეობას.[9] 2015 წლის დეკემბერში, სირიის დროებითმა მთავრობამ დააფუძნა თავისუფალი ალეპოს უნივერსიტეტი, როგორც სამთავრობო უნივერსიტეტის ალტერნატივა; 2018 წლის დასაწყისში დაახლოებით 7 000 სტუდენტი სწავლობდა ალეპოს თავისუფალ უნივერსიტეტში, რომელიც წარმოდგენილი იყო კამპუსებით ოპოზიციის მიერ მართულ ტერიტორიაზე ხუთ პროვინციაში. 2018 წლის იანვარში, სირიის დროებითმა მთავრობამ უნივერსიტეტის ადმინისტრაცია იდლიბიდან დასავლეთით, ალეპოს ქალაქ ბაშქათენში გადაიტანა.[10] 2016 წლის გვიან სექტემბერში, სირიის დროებითი მთავრობის ადგილობრივი ადმინისტრირების მინისტრი იყო ადამიანებს შორის, რომელიც სამხრეთის ქალაქ ინხილში თვითმკვლელმა ტერორისტმა მოკლა.[11][12]
დროებითი მთავრობა დაფუძნებული იყო თურქეთში და პირდაპირ იღებდა დაფინანსებას ამერიკის შეერთებული შტატებიდან.[13] 2015 წლის იანვარში, სირიის დროებითმა მთავრობამ მიიღო 6 მილიონი დოლარის თანხა აშშ-დან, რაც ამ სახის პირველი დაფინანსება იყო. ფონდები გამოყენებული უნდა ყოფილიყო რეკონსტრუქციის ძალისხმევის მიზნით და სირიის ოპოზიციის მიერ მართული ტერიტორიების, როგორიცაა ჩრდილოეთ ალეპო და ჩრდილო-დასავლეთ იდლიბი, ადგილობრივი მთავრობის გასაძლიერებლად. დროებითი მთავრობა გეგმავდა, რომ გაფართოებულიყო ჩრდილოეთ ლატაკიასა და ჩრდილოეთ ჰამას მიმართულებით მომდევნო თვეებში.[13] 2017 წლის აგვისტოში, სირიის დროებითმა მთავრობამ შეწყვიტა მუშებისთვის ხელფასების გადახდა და შრომა დროებით მთავრობაში მოხალისეობრივი გახდა.[14] 2016 წლიდან მოყოლებული, ჩრდილოეთ სირიის თურქული ოკუპაცია დაიწყო, ხოლო სირიის დროებითი მთავრობა თურქეთის მიერ კონტროლირებად ტერიტორიებზე გადავიდა. სდმ ნაწილობრივი უფლებამოსილების განხორციელებას შეუდგა, მათ შორის, სირიის მოქალაქეებს გადასცემდა დოკუმენტებს.[15][16][17][18][19]
გვიანი 2017 წლისთვის, სდმ წარმოადგენდა 12 პროვინციულ საბჭოზე მეტს და 400 არჩეულ ადგილობრივ საბჭოს. სდმ არჩევნებს ატარებდა იდლიბის საგუბერნიოს ტერიტორიაზე 2017 წელს. ასევე, ის ამუშავებს მთავარ სასაზღვრო გადასასვლელს სირიასა და თურქეთს შორის, რომელიც ყოველთვიურად 1 მილიონი დოლარის შემოსავალს გამოიმუშავებს.[9] თურქეთის მიერ ოკუპირებული ტერიტორიების მიღმა ოპოზიციურ რაიონებში, სდმ კონფლიქტში იმყოფება ისლამისტური სირიის ხსნის მთავრობასთან, იმისთვის, რათა 2017 წლის სექტემბრიდან კონტროლი მოიპოვოს.
2017 წლის 30 დეკემბერს, სირიის დროებითი მთავრობის დროში ქვეშ, სულ მცირე, 30 ფრაქცია მოქმედებდა სირიის დროებითი მთავრობის ბანერის ქვეშ, რომელიც ოთხთვიანი მომზადების შემდეგ გაერთიანდა ერთიან შეიარაღებულ ჯგუფში. ჯავად აბუ ჰატაბმა, სდმ-ის პრემიერ-მინისტრმა და თავდაცვის მინისტრმა, ქალაქ აზაზში აჯანყებულთა მეთაურებთან შეხვედრის შემდეგ განაცხადეს სირიის ეროვნული არმიის შექმნის შესახებ. ახლადჩამოყალიბებული ორგანო ამტკიცებდა, რომ 22 000 მებრძოლი ჰყავდა, რომელთაგან ბევრი გაწვრთნილი და აღჭურვილი იყო თურქეთის მიერ.[20] განთავისუფლების ეროვნული ფრონტი ასევე მიეკუთვნება სირიის დროებით მთავრობას. საბოლოოდ, განთავისუფლების ეროვნული ფრონტი გახდა სირიის ეროვნული არმიის ქვეჯგუფი.
პრემიერ-მინისტრები
რედაქტირებარიცხვი | პორტრეტი | სახელი | დაწყება | დასრულება | პოლიტიკური პარტია | შენიშვნები | |
---|---|---|---|---|---|---|---|
— | გასან ჰიტო მოქმედი პრემიერ-მინისტრი |
18 მარტი, 2013 წ. | 14 სექტემბერი, 2013 წ. | დამოუკიდებელი | მთავრობის ჩამოყალიბება ვერ მოხერხდა; გადადგა 8 ივლისს.
| ||
1 | — | აჰმად თუმაჰი | 14 სექტემბერი, 2013 წ. | 22 ივლისი, 2014 წ.[21] | დამოუკიდებელი | —
| |
(1) | — | აჰმად თუმანი | 14 ოქტომბერი, 2014 წ. | 17 მაისი, 2016 წ. | დამოუკიდებელი | მეორე ვადით
| |
2 | ჯავად აბუ ჰატაბი | 17 მაისი, 2016 წ. | 10 მარტი, 2019 წ. | დამოუკიდებელი | —
| ||
3 | აბდურაჰმან მუსტაფა | 30 ივნისი, 2019 წ. | თანამდებობის პირი | სირიის ეროვნული საბჭო | —
|
მინისტრების სია
რედაქტირებამოქმედი | ოფისი | მას შემდეგ, რაც | სანამ |
---|---|---|---|
აკრამ ტომე | ვიცე-პრემიერი | 2016 წლის 12 ივლისი | მოქმედი |
სალიმ იდრისი | თავდაცვის მინისტრი | 2019 წლის 1 სექტემბერი | მოქმედი |
ჯავად აბუ ჰატაბი | შინაგან საქმეთა მინისტრი | 2016 წლის 12 ივლისი | მოქმედი |
აბდელ მონეიმ ალჰალაბი | ფინანსთა მინისტრი | 2016 წლის 12 ივლისი | მოქმედი |
მუჰამედ ფირას ალჯუნდი | ჯანდაცვის მინისტრი | 2016 წლის 12 ივლისი | მოქმედი |
აბდულ აზიზ ალდუღემი [22] | უმაღლესი განათლების მინისტრი | 2016 წლის 12 ივლისი | მოქმედი |
იმად ალბარქი | განათლების მინისტრი | 2016 წლის 12 ივლისი | მოქმედი |
იაკუბ ალამმარი | ადგილობრივი ადმინისტრაციის მინისტრი | 2016 წლის 12 ივლისი | მოქმედი |
ჯამალ კალაში | სოფლის მეურნეობის მინისტრი | 2016 წლის 12 ივლისი | მოქმედი |
აბდულა რაზზუკი | მომსახურების მინისტრი | 2016 წლის 12 ივლისი | მოქმედი |
სამოსახლო ცენტრები
რედაქტირებაამ სიაში შედის სირიის დროებითი მთავრობის ქვეშ მყოფი რამდენიმე უდიდესი ქალაქი.
ინგლისური სახელი | არაბული სახელი | ქურთული სახელი | თურქული სახელი |
---|---|---|---|
აზაზ | აზაზ | - | აზეზი |
აფრინი | აფრინ | ეფრინი | აფრინი |
ჯარაბულუსი | جرაბლს | ცერაბლუსი | ცერაბლუსი |
ახტარინი | ყველაზე | - | აქტარინი |
უთხარი აბიადს | تل أبيض | Girê Spî | ტელებიადი |
ალ-ბაბი | ბაბ | - | ელ-ბაბი |
რას ალ-აინი | რას العين | Serê Kaniyê | რესულენ |
სავრანი | سورანი | - | სორანი |
ბიზაჰ | بزاعة | - | ბიცა |
კაბასინი | قباسين | ქებასინი | ბაშკოი |
მარე | მარع | - | მარე |
იხილეთ აგრეთვე
რედაქტირებასქოლიო
რედაქტირება- ↑ Lister, Charles (31 October 2017). „Turkey's Idlib incursion and the HTS question: Understanding the long game in Syria“. War on the Rocks. ციტირების თარიღი: 3 November 2017.
- ↑ „Russia and Turkey Have Agreed to Create 'Safe Zones' in Syria, But Rebels Are Unimpressed“. Time. Associated Press. 3 May 2017. ციტირების თარიღი: 3 November 2017.
- ↑ „Syrian rebels to choose interim defence minister“. World Bulletin. 29 March 2013. ციტირების თარიღი: 15 November 2013.
- ↑ Sayigh, Yezid (3 April 2013). „The Syria's opposition 's leadership problem“. Carnegie Middle East Center in Beirut. ციტირების თარიღი: 4 April 2013.
- ↑ „New ministries will not be in single location- Syrian opposition“. World Bulletin. 29 March 2013. ციტირების თარიღი: 15 November 2013.
- ↑ 6.0 6.1 „Syrian opposition government begins work as Kurds announce self-rule“. Asharq Al-Awsat. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 13 November 2013. ციტირების თარიღი: 15 November 2013.
- ↑ „Syrian National Coalition of Syrian Revolution and Opposition Forces - General Body“. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 19 December 2013. ციტირების თარიღი: 19 December 2013.
- ↑ „Syrian opposition coalition dissolves interim government“. Reuters. 22 July 2014. ციტირების თარიღი: 31 July 2014.
- ↑ 9.0 9.1 „HTS-backed civil authority moves against rivals in latest power grab in northwest Syria“. Syria Direct. 13 December 2017. ციტირების თარიღი: 14 November 2018.
- ↑ „A power struggle over education emerges between rival opposition governments in Idlib province“. Syria Direct. 10 January 2018. ციტირების თარიღი: 14 November 2018.
- ↑ „At least 13 persons including the minister of “interim government” killed in explosion at police station in Inkhel“. SOHR. ციტირების თარიღი: 22 September 2016.
- ↑ „ISIS suicide attack rocks rebel HQ in southern Syria“. Al Masdar. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 7 April 2020. ციტირების თარიღი: 22 September 2016.
- ↑ 13.0 13.1 „US gives $6 million to Syria opposition government“. Agence France-Presse. 22 January 2015. ციტირების თარიღი: 22 January 2015.
- ↑ „The Syrian interim government stopped paying salaries and volunteering work“. Micro Syria. ციტირების თარიღი: 8 August 2017.
- ↑ „Safe zone 'crucial for Turkmen in Syria“. aa.com.tr. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 10 October 2019. ციტირების თარიღი: 7 October 2019.
- ↑ „Has the International Community Succeeded in Creating a Safe Zone in Syria After Years of War?“. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 7 October 2019. ციტირების თარიღი: 17 April 2017.
- ↑ Macaron, Joe (12 April 2018). „Trump's 'real estate' approach to safe zones in Syria“. aljazeera.com. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 24 May 2019.
- ↑ „Turkey's troops cross over into Syria's Afrin“. aljazeera.com. 12 April 2018. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 28 April 2019.
- ↑ „Suriye'de güvenli bölge planları ne kadar gerçekçi? | DW | 28.09.2019“. Deutsche Welle. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 7 November 2019. ციტირების თარიღი: 7 November 2019.
- ↑ „30 rebel groups merge under Interim Govt's banner, form 'The National Army'“. Zaman al-Wasl. ციტირების თარიღი: 31 December 2017.
- ↑ „Syrian opposition coalition dissolves interim government“. Reuters. 22 July 2014. ციტირების თარიღი: 31 July 2014.
- ↑ A power struggle over education emerges between rival opposition governments in Idlib province (10 January 2018). ციტირების თარიღი: 14 November 2018