სილამიაე
სილამიაე (ესტ. Sillamäe; რუს. Силламяэ) — ქალაქი ჩრდილოეთ ესტონეთში, იდა-ვირუმაას მაზრაში, ფინეთის ყურის სამხრეთ სანაპიროზე, მდინარე სიტკეს შესართავთან. 2010 წლის მონაცემებით, მისი მოსახლეობა 16 183 ადამიანია.[2]
ქალაქი | |||||
---|---|---|---|---|---|
სილამიაე Sillamäe | |||||
| |||||
ქვეყანა | ესტონეთი | ||||
მაზრა | იდა-ვირუმაა | ||||
კოორდინატები | 59°23′35″ ჩ. გ. 27°46′27″ ა. გ. / 59.39306° ჩ. გ. 27.77417° ა. გ. | ||||
პირველი ხსენება | 1502 | ||||
ფართობი | 10,54 კმ² | ||||
მოსახლეობა | 16 183 [1] კაცი (2012) | ||||
სიმჭიდროვე | 1 500 კაცი/კმ² | ||||
სასაათო სარტყელი | UTC+2, ზაფხულში UTC+3 | ||||
საფოსტო ინდექსი | 40231 | ||||
საავტომობილო კოდი | I | ||||
ოფიციალური საიტი | sillamae.ee | ||||
ისტორია
რედაქტირებაქალაქი ისტორიულ წყაროებში პირველად 1502 წელს მოიხსენიება, როდესაც ეს ტერიტორია ლივონიის ორდენის კონტროლის ქვეშ იყო.[3] 1700 წლის დოკუმენტებში დასტურდება წისქვილი და მდინარე სიტკეზე გადებული ხიდი.[4]
ეკონომიკა
რედაქტირებამას შემდეგ, რაც 1989 წელს ურანის დამუშავება შეწყდა და 1991 წელს ესტონეთმა დამოუკიდებლობა მოიპოვა, სილამიაეში სამრეწველო საქმიანობა მნიშვნელოვნად დაეცა, რამაც მთელი 1990-იანი წლები გასტანა და ადგილობრივების უმუშევრობის დიდი მაჩვენებელი გამოიწვია. 1997 წელს მოხდა გარკვეული საწარმოების პირვატიზება, რომლებმაც მთავარი აქცენტი უიშვიათესი მეტალების დამუშავებაზე აიღეს.
დემოგრაფია
რედაქტირებამოსახლეობა:
- 1940: 2 642
- 1965: 9 838
- 1994: 20 104
- 2004: 16 806
ეთნიკურობა (2000):
- რუსები: 85.8%
- ესტონელები: 4.2%
- უკრაინელები: 3.0%
- ბელარუსები: 2.8%
- ფინელები: 1.0%
- სხვები: 3.2%
იხილეთ აგრეთვე
რედაქტირებარესურსები ინტერნეტში
რედაქტირებასქოლიო
რედაქტირება- ↑ მონაცემები მოყვანილია 01.01.2012 პერიოდის მონაცემების მიხედვით(ინგლისური) ესტონეთის სტატისტიკური სამსახურის მიერ(ინგლისური)
- ↑ Population figure and composition. Statistics Estonia. ციტირების თარიღი: 6 October 2010.
- ↑ (1905) Liv- est- und kurländisches Urkundenbuch, 2. Riga, გვ. 170.
- ↑ (1985) Baltisches historisches Ortslexikon. Teil 1. Estland, გვ. 549. ISBN 3-412-07183-8.