საქართველოს სასულიერო მახარობელი
საქართველოს სასულიერო მახარობელი — პირველი ქართული სპეციალური საღვთისმეტყველო და საეკლესიო ყოველთვიური ჟურნალი. გამოდიოდა თბილისში 1864–1868 წლებში. რედაქტორი-გამომცემელი — გიორგი ხელიძე. ჟურნალში დაბეჭდილია როგორც საეკლესიო მასალა, ისე ორიგინალური და თარგმნილი ლიტერატურა, აგრეთვე ისტორიული ნაწარმოებები. ყოველ ნომერს დართული აქვს დამატება რუსულ ენაზე საკუთარი პაგინაციით.[1]
დ. კარიჭაშვილის ცნობით, სულ გამოვიდა შემდეგი ნომრები: 1864 წელს — 6 ერთეული (ივლისიდან დეკემბრამდე), 1865 წელს — 12 წიგნი, 1866 წელს — 10 წიგნი, 1866–67 წლებში — სამი წიგნი, რომელთაგან ერთი შეიცავდა ორ ნომერს (1866 წლის ნოემბრის და დეკემბრის), დანარჩენი ორი წიგნი — სამ-სამ ნომერს; 1868 წელს — 7 ერთეული.[2]
სქოლიო
რედაქტირება- ↑ ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 9, თბ., 1985. — გვ. 185.
- ↑ ქართული პერიოდიკის ბიბლიოგრაფია : 1819–1845 / შემდგ. გ. ი. ბაქრაძე, რედ. ვ. ი. ეგნატაშვილი, თბ., 1947. — გვ. 3.