საფეიქრო — ქართული ხალხური შრომის პოეზიის სახეობა, ფეიქართა შრომასთან დაკავშირებული ლექს-სიმღერები. ასახავს ჩეჩვისა და ქსოვის პროცესს. უპირატესად ქალთა რეპერტუარს განეკუთვნება. შესრულების მიხედვით განასხვავებენ ინდივიდუალურ და კოლექტიურ ნიმუშებს. საფეიქროს ცნობილი ნიმუშია „ძილო, რასა მეძინები”.

ლიტერატურა

რედაქტირება