სამარხი ურნების კულტურა

სამარხი ურნების კულტურა (ძვ. წ. აღ. 1300 – 750) — გვიანი ბრინჯაოს ხანის კულტურა ცენტრალურ ევროპაში. დასახელება მომდინარეობს კრემაციის ჩვეულებიდან. ამ კულტურის წარმომადგენლები გარდაცვლილებს წვავდნენ, შემდეგ მათ ფერფლს ათავსებდნენ ურნებში და მარხავდნენ მინდორში. ის იყო ყორღანების კულტურის მემკვიდრე და ჩაანაცვლა ჰალშტატის კულტურამ.

ქრისტეშობამდე 1200 წელი: სამარხი ურნების კულტურის ცენტრალური ნაწილი (წითელი), სამარხი ურნების ჩრდილოეთის კულტურა (ნარინჯისფერი), კნოვიცის კულტურა (რუხი-ცისფერი), ლუჟიცის კულტურა (ვარდისფერი), დუნაის კულტურა (ყავისფერი), ტერამარის კულტურა (ცისფერი), ატლანტიკური ბრინჯაოს ხანა (მწვანე) და სკანდინავიური ბრინჯაოს ხნა (ყვითელი).

სამარხი ურნების კულტურის გავრცელების არეალი.

ლიტერატურა

• J. M. Coles/A. F. Harding, The Bronze Age in Europe (London 1979).
• G. Weber, Händler, Kieger, Bronzegießer (Kassel 1992).
• Ute Seidel, Bronzezeit. Württembergisches Landesmuseum Stuttgart (Stuttgart 1995).
• Konrad Jażdżewski, Urgeschichte Mitteleuropas (Wrocław 1984).
• Association Abbaye de Daoulas (eds.), Avant les Celtes. L'Europe a l'age du Bronze (Daoulas 1988).
• Frans Theuws, Nico Roymans (eds.), Land and ancestors: cultural dynamics in the Urnfield period and the Middle Ages in the southern Netherlands, Amsterdam Archaeological Studies, Amsterdam University Press, 1999, ISBN 978-90-5356-278-9.