ნაჰაპეტ ქუჩაკი
ნაჰაპეტ ქუჩაკი (გ. დაახლოებით 1592) — სომეხი პოეტი. ძველი სომხური ლირიკული პოეზიის თვალსაჩინო წარმომადგენელი. წერდა სამიჯნურო და დიდაქტიკური ხასიათის ოთხტაეპიან ლექსებს — ე. წ. ჰაირენებს. ქალისა და კაცის თანასწორობას. მის ლექსებში („საყარიბო ჰაირენები“) გადმოცემულია მშობლიურ კერას მოწყვეტილი, უცხოობაში მყოფი ადამიანის გრძნობები. ნაჰაპეტ ქუჩაკის შემოქმედება რეალისტურია. გამსჭვალულია ჰუმანიზმით.
| ნაჰაპეტ ქუჩაკი | |
|---|---|
| სომხ. Նահապետ Քուչակ | |
 | |
| დაბადების თარიღი | უცნობია |
| გარდაცვალების თარიღი | 1592[1] |
| საქმიანობა | პოეტი |
ლიტერატურა რედაქტირება
- მელიქსეთ-ბეგი ლ., ძველი სომხური ლიტერატურის ისტორია, თბ., 1941;
- შილაკაძე ი., ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 7, თბ., 1984. — გვ. 358.
- ↑ CERL Thesaurus — Consortium of European Research Libraries.