მეტანოია (თეოლოგია)

მეტანოია — ქრისტიანულ თეოლოგიაში ხშირად ითარგმნება როგორც „მოქცევა“ ან „მონანიება“, თუმცა მეცნიერთა უმეტესობა თანხმდება, რომ ეს მეორე თარგმანი არ შეესაბამება მეტანოიის ბერძნულ მნიშვნელობას. ძველ საბერძნეთში ეს ტერმინი თავდაპირველად ნიშნავდა „გულის გარდამტეხ ცვლილებას; განსაკუთრებით: სულიერ მოქცევას“.

ქრისტიანობაში, ბერძნული ფილოსოფიური მეტანოიის შინაარსი დაკავშირდა ქრისტიანულ ლოცვასთან, რომელშიც დაჩოქებას ჰქვია მეტანოია, სადაც „ადამიანის სულიერი მდგომარეობა გამოიხატება უფლის წინაშე პირქვე დაცემის ფიზიკური მოძრაობით“, როგორც ჩანს ბიბლიურ სახარებებში: მათე 2:11, ლუკა 5:12 და ლუკა 17:15-16. ამ კონტექსტში ტერმინი გვთავაზობს აზრის შეცვლას, მონანიებას.

ქრისტიანობა

ახალი აღთქმა

სამივე სინოპტიკური სახარებები მოიხსენიებს „მეტანოიას“, ისევე როგორც მოციქულთა საქმეები და ეს სიტყვა ხშირად არის გამოყენებული ახალ აღთქმაში. ბიბლიის თანამედროვე ინგლისურ თარგმნებში გამოყენებულია სიტყვა „მონანიება“ ბერძნული სიტყვების მეტანოიას (metanoia) და მეტამელომას (metamelomai) ნაცვლად. არსებითი სახელი metanoia/μετάνοια ითარგმნება როგორც „მონანიება“, ხოლო მისი მონათესავე ზმნა metanoeō/μετανοέω ითარგმნება როგორც „მონანიება“ ოცდაორ შემთხვევაში ახალი აღთქმის მეფე ჯეიმზის ვერსიაში.

აბიდ როჯერს ბჰატი თავის წიგნში „სოტერიოლოგიის სახელმძღვანელო“-ში საუბრობს მეტანოიის მნიშვნელობაზე. ბიბლიის ჰინდი და ურდუ ენაზე თარგმანებში სიტყვა „მონანიება“ არის ტობა. ტობა ნიშნავს სინანულს და მწუხარებას ცოდვილი საქციელის გამო, რაც იწვევს აზროვნების და ცხოვრების გზის შეცვლას.

ამერიკაში ბერძნული მართლმადიდებლური ეკლესია ასწავლის შემდეგს:

ბერძნული ტერმინი მეტანოია ნიშნავს აზროვნების შეცვლას, რეორიენტაციას, მსოფლხედველობის ფუნდამენტურ ტრანსფორმაციას სამყაროზე და თავად ადამიანზე და ახალ გზას ღმერთის და სხვების შეყვარებას.