ლუი ლაპიკი (ფრანგ. Louis Lapicque; დ. 1 აგვისტო, 1866, ეპინალი — გ. 7 დეკემბერი, 1952, პარიზი) — ფრანგი ფიზიოლოგი, პარიზის მეცნიერებათა აკადემიისა (1930) და საფრანგეთის მედიცინის აკადემიის წევრი (1925). იკვლევდა დროის ფაქტორის როლს აგზნების აღმოცენებასა და გატარებაში. შემოიღო (1909) ქსოვილის აგზნებადობის ახალი მაჩვენებელი – ქრონაქსია და იგი თეორიულად დაასაბუთა. წამოაყენა იზოქრონიზმის პრინციპი, რომლის მიხედვითაც ერთი ქსოვილიდან მეორეზე, მაგალითად, ნერვიდან კუნთზე აგზნების გადასაცემად საჭიროა ორივე ქსოვილს გააჩნდეს ერთნაირი ან დაახლოებით თანაბარი ქრონაქსია.

ლუი ლაპიკი
დაბ. თარიღი 1 აგვისტო, 1866(1866-08-01)[1] [2] [3] [4] [5]
დაბ. ადგილი ეპინალი
გარდ. თარიღი 6 დეკემბერი, 1952(1952-12-06)[1] [4] [6] [5] [7] [8] (86 წლის)
გარდ. ადგილი პარიზი
მოქალაქეობა საფრანგეთი
საქმიანობა ნეირომეცნიერი, ფიზიოლოგი და ექიმი
განთქმული მოსწავლეები Liliana Lubińska
მეუღლე Marcelle Lapicque
ნათესავ(ებ)ი Charles Lapicque, Georges Lapicque, Aline Lapicque და Paule Lapicque
ჯილდოები საპატიო ლეგიონის ორდენის კომანდორი[2] , Q111211189?[9] , საბრძოლო ჯვარი 1914–1918[9] , საპატიო ლეგიონის ორდენის ოფიცერი[2] , La Caze Prize of the Academy of Sciences[9] , ლიეჟის უნივერსიტეტის საპატიო დოქტორი[9] და ოქსფორდის უნივერსიტეტის საპატიო დოქტორი[9]

ლიტერატურა

რედაქტირება