კენოტაფი

კენოტაფი (ბერძ. κενοτάφιον; κενός — ცარიელი და τάφος — საფლავი) — საპატიო მონუმენტი ერთი ან რამდენიმე გარდაცვლილისათვის. ჩვეულებრივი საფლავისაგან განსხვავებით კენოტაფი მხოლოდ მიცვალებულის მოსაგონად და გახსენებისთვისაა განკუთვნილი და არ შეიცავს გვამს. ხშირად ერთად რამდენიმე კენოტაფს აგებენ და ნეკროპოლის სახეს აძლევენ.

ლიტერატურა რედაქტირება

Günter Behm-Blancke: Kultur und Stammesgeschichte der Elb-Havelgermanen des 3.–5. Jahrhunderts. Opfer und Magie im germanischen Dorf der römischen Kaiserzeit. (Neue Ausgrabungsergebnisse). Hrsg. von Jan Bemmann & Morten Hegewisch. Beier & Beran 2005
Hans Bonnet: Kenotaph, in: Lexikon der ägyptischen Religionsgeschichte, Hamburg 2000 ISBN 3-937872-08-6 S. 374f.
Gerald Görmer: Zum Problem der so genannten Grabdepots und Kenotaphe. In: EAZ, Ethnogr.-Archäol. Zeitschr. 48, 2007, S. 419–4
Wolfgang Helck/Eberhard Otto (Ägyptologe)|Eberhard Otto: Kenotaph, in: Kleines Lexikon der Ägyptologie, Harrassowitz Verlag Wiesbaden, 1999 ISBN 3-447-04027-0 S. 143.