ისჰაკ იბნ-შუაბი
ისჰაკ იბნ-შუაბი (ქართულ წყაროებში საჰაკი; გ. 853) — თბილისის საამიროს ამირა 830-853 წლებში. ისმაილ იბნ-შუაბის შვილი. მის შესახებ ცნობები მოგვეპოვება, როგორც ქართულ, ისე არაბულ წყაროებში. არაბული წყაროებიდან ირკვევა, რომ იგი ადრეც იბრძოდა ხელისუფლების მოსაპოვებლად და ცოტა ხნით კიდეც წაართვა ამირობა მუჰამედ იბნ-ათაბის. საჰაკი 23 წლის მანძილზე უწყვეტად მართავდა თბილისის საამიროს. არაბი ისტორიკოსი ალ-ტაბარი მის შესახებ წერს:
.jpg)
|
„ის იყო მსუქანი მოხუცი, დიდი თავით, მელოტი და ელამი.. ისჰაკის მეუღლე იყო სარირის მფლობელის ასული.“
|
საჰაკი რამდენიმეჯერ განუდგა ხალიფას, საბოლოოდ ის სიკვდილით დასაჯა ბუღა თურქმა 853 წელს, თბილისის აღების შემდეგ. საჰაკი იყო უკანასკნელი ამირა შუაბინთა დინასტიიდან.
იხილეთ აგრეთვე
რედაქტირებალიტერატურა
რედაქტირება- საქართველოს ისტორია, ტ. I, თბ., 2008