ივანე დიდის სამრეკლო

ივან დიდის სამრეკლო (რუს. Колокольня Ивана Великого) - ეკლესიის კოშკი მოსკოვის კრემლის კომპლექსის შიგნით. საერთო სიმაღლე 81 მეტრი (266 ფუტი), ეს არის კრემლის ყველაზე მაღალი კოშკი და სტრუქტურა. იგი აშენდა 1508 წელს საკათედრო მოედანზე რუსეთის სამი მართლმადიდებლური ტაძრისთვის, კერძოდ, მიძინების (კოშკთან ყველაზე ახლოს), მთავარანგელოზისა და ხარების შესახებ, რომლებსაც არ აქვთ საკუთარი სამრეკლოები. ის მოსკოვის კრემლის მუზეუმების ნაწილია.

ივანე დიდის სამრეკლო
რუს. Колокольня Ивана Великого
55°45′02″ ჩ. გ. 37°37′05″ ა. გ. / 55.75083306° ჩ. გ. 37.61805611° ა. გ. / 55.75083306; 37.61805611
დაარსდა 1508
ქვეყანა რუსეთის დროშა რუსეთი
მდებარეობა Tverskoy District
ოფიციალური საიტი http://www.kreml.ru/en/kremlin/buildings/Ansambl_Kolokolyni/
Map

ისტორია რედაქტირება

1329 წლიდან ამ ადგილას იდგა მოსკოვის პირველი ქვის სამრეკლო, რომელიც განლაგებული იყო წმინდა ივანეს სახელობის კიბის საფეხურის ქვეშ მდებარე ტაძართან. ეს ეკლესია აღმართა დიდმა ჰერცოგმა ივან კალიტამ და ერთ -ერთი პირველი იყო მოსკოვში ქვისგან და არა ხისგან. დიდი ჰერცოგის ივან III- ის კრემლის რემონტის დროს, მან დაიქირავა იტალიელი არქიტექტორი ამ ეკლესიის შესაცვლელად. მშენებლობა დაიწყო 1505 წელს, ივანეს გარდაცვალების წელს და დასრულდა სამი წლის შემდეგ მისი ვაჟის ვასილი III– ის მეთაურობით. ვასილიმ ასევე ბრძანა ძველი და ახალი კოშკის აღმართვა ძველი კოშკის საძირკველზე მამის საპატივცემულოდ.

ახალი სამრეკლო, რომელიც დასრულდა 1508 წელს, თავდაპირველად ჰქონდა ორი სამრეკლო სხვადასხვა დონეზე და სიმაღლე დაახლოებით 60 მეტრი. მისი სიმაღლის გამო, კოშკი ასევე იყო სადამკვირვებლო წერტილი ხანძრებისა და მტრების მოახლოების წინააღმდეგ.

ახალი ეკლესია, აღდგომის ეკლესია, აშენდა კოშკის გვერდით 1531 წლიდან 1543 წლამდე, მაგრამ უკვე მე -17 საუკუნის ბოლოს ის გამოიყენებოდა როგორც სამრეკლო ქოხების დასადგმელი ჩამოკიდებული ზარების შესავსებად და არა როგორც სალოცავი ადგილი.

1600 წელს ბორის გოდუნოვის ბრძანებით კოშკი აიყვანეს ახლანდელ სიმაღლეზე. ქრისტეს მაცხოვრის საკათედრო ტაძრის აშენებამდე 1883 წელს, ეს იყო ყველაზე მაღალი შენობა ძველ მოსკოვში და აკრძალული იყო მოსკოვში ნებისმიერი შენობის განთავსება, რომელიც სამრეკლოზე მაღალი იქნებოდა.

არსებობს პოპულარული, მაგრამ სადავო ლეგენდა, რომ როდესაც ნაპოლეონმა დაიპყრო მოსკოვი 1812 წელს ბოროდინოს ბრძოლის შემდეგ, მან გაიგო, რომ ხარების ტაძრის ცენტრალურ გუმბათზე ჯვარი მყარი ოქროთი იყო ჩამოსხმული და დაუყოვნებლივ გასცა ბრძანება, რომ ის უნდა ჩამოეშალათ, მაგრამ მან საკათედრო ტაძარი ივან დიდის სამრეკლოს შეუტია, რომელსაც მხოლოდ მოოქროვილი რკინის ჯვარი ჰქონდა. ეს ჯვარი წინააღმდეგობას უწევდა ფრანგულ აღჭურვილობისა და ინჟინრების ყველა მცდელობას მისი კოშკიდან ამოღების მიზნით. მხოლოდ მას შემდეგ, რაც რუსი გლეხი ნებაყოფლობით ავიდა გუმბათზე, ჯვარი თოკზე დაეშვა. როდესაც ის ნაპოლეონთან მივიდა ჯილდოს მოსაძებნად, ამ უკანასკნელმა ხელიდან დახვრიტა, როგორც სამშობლოს მოღალატე.[1] უკან დახევის დროს ნაპოლეონმა სცადა კოშკის აფეთქება. აფეთქებამ გაანადგურა აღდგომის ყოფილი ეკლესია, მაგრამ თავად კოშკი უკიდურესად სტაბილური აღმოჩნდა და საძირკვლის კედლებში მხოლოდ რამდენიმე ბზარი განიცადა.

ივანე დიდის სამრეკლო უერთდება მიძინების სამრეკლოსთან, რომელიც აშენდა 1523-1543 წლებში იტალიელი ემიგრანტი არქიტექტორის პეტროკ მალი ფრიაზინის მიერ (რომელმაც მიიღო ქრისტიანობა და დასახლდა რუსეთში). იგი შეიცავს დიდი მიძინების ზარს, რომელიც მე -19 საუკუნის შუა წლებში გააკეთა ზავიალოვმა და ის ყველაზე დიდია კრემლის ზარებს შორის. ეს ანსამბლი შეიცავს 24 დიდ ზარს.

არქიტექტურა რედაქტირება

ივანე დიდის სამრეკლო არის სამი კომპონენტისგან შემდგარი ანსამბლი. ყველა შენობა აგურისაა და შეღებილია საკათედრო მოედნის მეზობელი შენობების შესაბამისად. თავად კოშკი შედგება სამი რვაკუთხა დრამისგან, რომლებიც ვიწროვდება ზევით და გადახურულია ოქროს გუმბათით და შვიდი მეტრის სიმაღლის ჯვრით. თითოეულ ნაწილს აქვს ფანჯრების ზარები, ხოლო ზედა მესამედს აქვს კოკოშნიკის ორნამენტების სერია.

კოშკის შიგნით სულ 329 საფეხურის სიგრძის სპირალურ კიბეს მივყავართ ყველაზე მაღალ სადამკვირვებლო გემბანზე. ბაზის პირველ სართულზე განთავსებული ადგილი ოდესღაც წმინდა იოანე კლიმაკის ეკლესიის სახლი იყო და ვიწროა კედლების ხუთი მეტრის სისქის გამო. აღდგომის ყოფილ ეკლესიას, მე -17 საუკუნის ბოლოდან, მხოლოდ ზარების განსახლების მიზნით, აქვს ოთხსართულიანი მართკუთხა ბაზა, დიდი თაღოვანი ჩაღრმავებით სამრეკლოს გუნდის სადგომებისთვის, გუმბათითა და ჯვრით შემკული ზედა ბარაბანი. შენობის მესამე სართულზე არის პატარა სამლოცველო, რომელიც დაარსებულია მე -19 საუკუნეში.

ლიტერატურა რედაქტირება

  • Бродский Б. И. Сокровища Москвы. — М.: Изобразительное искусство, 1990. — 373 с. — 21 500 экз. — ISBN 5-8520-163-5.
  • Васькин А. А. История «Ивана Великого» // Наука и жизнь : журнал. — 2014. — № 9. — С. 93—94. — ISSN 0028-1263.
  • Иван Великий // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона : в 86 т. (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1890—1907.
  • Истомин Г. Ивановская колокольня в Москве. — 2-е изд., испр. и доп. — М., 1893. — 40 с.
  • Колодный Л. Главный Кремль России. — М.: Советская Россия, 1983. — 208 с. — 50 000 экз.
  • Косарев А. Пропавший крест // Чудеса и приключения. — 2012. — № 3. — С. 38—41.
  • Малиновский А. Ф. Обозрение Москвы. — М.: Московский рабочий, 1992. — 256 с. — 50 000 экз. — ISBN 5-239-01340-3.
  • Милова М. Ф., Резвин В. А. Прогулки по Москве: Архитектурные зарисовки. — М.: Московский рабочий, 1984. — 398 с. — 100 000 экз.
  • Московский Кремль XV столетия: Архангельский собор и колокольня «Иван Великий» Московского кремля. 500 лет / под ред. А. Баталова и И.
  • Klein, Mina. The Kremlin: Citadel of History. MacMillan Publishing Company (1973). ISBN 0-02-750830-7
  • Tropkin, Alexander. The Moscow Kremlin: history of Russia's unique monument. Publishing House "Russkaya Zhizn" (1980). ASIN: B0010XM7BQ

რესურსები ინტერნეტში რედაქტირება

სქოლიო რედაქტირება

  1. "The War with Napoleon" Vladimir A Lagutin. 2003. Archived from the original on 2011-08-12.