ვლადისლავ I ლოკიტეკი
ვლადისლავ I ლოკიტეკი (პოლ. Władysław I Łokietek, 1260 ან 1261 — 1333 წლის 2 მარტი) — კრაკოვის მთავარი 26 თებერვლიდან 1289 წლის აგვისტომდე, კრაკოვის მემკვიდრე 1293 წლის იანვრიდან, 1296 10 მარტიდან პოლონეთის სამეფოს ჰერცოგი. პოლონეთის მთავარი 1305 წლის მაისიდან 1305 წლის ივლისამდე (პირველად), 1306 წ. აგვისტოდან 1311-მდე (მეორეჯერ), 1312 წ. ივნისიდან 1320 წ. 20 იანვრამდე (მესამეჯერ), პოლონეთის მეფე 1320 წლის 20 იანვრიდან (კორონაცია კრაკოვში).
| ვლადისლავ I ლოკიტეკი | |
|---|---|
| პოლ. Władysław I Łokietek | |
 | |
| პოლონეთი პოლონეთის (კრაკოვის) მთავარი, პოლონეთის მეფე | |
| კორონაცია: | კრაკოვი 1320 წლის 20 იანვარი |
| მმართ. დასაწყისი: | მთავარი - 1306, მეფობა - 1320 |
| მმართ. დასასრული: | მთავარი - 1320, მეფობა - 1333 |
| წინამორბედი: | ვლაცლავ III ჩეხი |
| მემკვიდრე: | კაზიმირ III დიდი |
| სხვა წოდებები: | მიიღო პოლონეთის მეფის ტიტული, პოლონეთის მეფე |
| პირადი ცხოვრება | |
| დაბ. თარიღი: | 1260 ან 1261 |
| გარდ. თარიღი: | 2.03.1333 |
| გარდ. ადგილი: | ბაბელის ციხე-სიმაგრე |
| მეუღლე: | (:pl:Jadwiga Bolesławówna) იადვიგა ბოლესლავის ასული |
| შვილები: |
(:en:Kunigunde of Poland) კუნეგუნდა პოლონელი სტეფანი ვლადისლავი ელიზავეტა ლოკიტეკის ასული კაზიმირ III დიდი იადვიგა |
| დინასტია: | პიასტი |
| მამა: | (:pl:Kazimierz I kujawski) კაზიმირ I კუიავიელი |
| დედა: | (:pl:Eufrozyna opolska) ეფროსინია ოპოლსკაია |
| ხელმოწერა: |
 |
კონრად I მაზოვეცკის (მაზოვიელი) შვილიშვილი, კაზიმირ I კუიავიელის ვაჟი. ლოკიტეკად წოდებული (პოლ. Łokietek) მიიღო თავისი დაბალი სიმაღლის გამო (ზოგი მონაცემებით 130 სმ).
კუიავიის და დობჟინის მთავარი (1267—1275; დედის მეურვეობის ქვეშ), ძმებთან ერთად მმართველობა (1275—1288), ბრესტ-კუიავიის და სერაძის მთავარი (1288—1300), სანდომირის მთავარი (1289—1292); ჩეხეთის მეფის ვლაცლავ II-ის ლენი (1292—1300) და დობჟინის სამთავროს რეგენტი (1293—1295), ლენჩიცკის მთავარი (1294—1300), დიდი პოლონეთის და პომორიეს მთავარი (1296—1300).
1293—1295 კრაკოვის მთავრის პრჟემისლის მოკავშირე (1290-დან), პოლონეთის მეფის (პრჟემისლ II ოტოკანი, 1295—1296) მოკავშირე.
ვლაცლავ II ჩეხთან კონფლიქტის შემდეგ ლტოლვილობაშია (1300—1304); სავარაუდოდ მიიღო მონაწილეობა დიდი იუბილის ზეიმის 1300 აღნიშვნაში, რომლის ორგანიზაციას რომის პაპი ბონიფაციუს VIII აწყობდა, იყო გალიციაში და სლოვაკეთის მიწებზე.
ლტოლვილობიდან დაბრუნების შემდეგ, უნგრული ნაწილების სათავეში შევიდა კრაკოვში (1306), გაავრცელა თავისი ძალაუფლება მცირე პოლონეთზე და აღმოსავლეთ პომორიეზე. 1314 წ. მცირე პოლონეთს შემოუერთა დიდი პოლონეთი და აწარმოებდა ბრძოლას ყველა პოლონურიმიწების გასაერთიანებლად. 1320 წ. კრაკოვში მოხდა მისი კორონაცია და გახდა პოლონეთის მეფე (1320—1333).
