ვირზე შესმა

ვირზე შესმა, ვირს აღსმა — გამაწბილებელი სასჯელის სახეობა ძველ საქართველოში. წყაროებში იხსენიება V საუკუნიდან. დამნაშავის ვირზე შესმა და საჯაროდ ტარება მძიმე სასჯელად ითვლებოდა. მისი მიზანი იყო დამნაშავისათვის მორალური ტანჯვის მიყენება. ასე სჯიდნენ, პირველ ყოვლისა, გაბატონებული ზნეობის დამრღვევთ — მრუშებს, ავხორცებს და მუცლის მოშლაში მხილებულთ, აგრეთვე ხელმწიფის საწინააღმდეგო შეთქმულების მონაწილეებს. გვიანდელ ფეოდალურ ხანაში დასასჯელს ვირზე პირუკუღმა შესვამდნენ და კუდს ხელში დააჭერინებდნენ. ვირზე შესმას საჯაროდ XX საუკუნემდე იყენებდნენ.

ლიტერატურა

• ბაგრატიონი დ., საქართველოს სამართლისა და კანონმცოდნეობის მიმოხილვა, აპ. როგავას გამოც., თბ., 1959;
• ნადარეიშვილი გ., განქორწინება ქართული სამართლის მიხედვით, კრ.: ქართული სამართლის ისტორიის საკითხები, ტ. 1, თბ., 1973;

• ნადარეიშვილი გ., ენციკლოპედია „საქართველო“, ტ. 3, თბ., 2014.